Nauka ponownego mówienia po udarze. Aby ponownie nauczyć się mówić po udarze, musisz zadbać o ćwiczenia logopedyczne. Ćwicząc umiejętność mówienia, przeprogramujesz mózg i ponownie nauczysz się mówić. Na przykład, jeśli masz dyzartrię, musisz ćwiczyć używanie mięśni ust i języka, aby poprawić swoją mowę.

^{Wylew krwi do mózgu i udar to określenia, które często stosowane są zamiennie. Czy faktycznie odnoszą się do jednej dolegliwości zdrowotnej? Tłumaczymy, jakie są różnice pomiędzy udarem, a wylewem, jak rozpoznać ich objawy. Udar, a wylew – czy to to samo?Choć „udar” i „wylew” w mowie potocznej często stosowane są naprzemian nie oznacza to, że dotyczą one tego samego problemu zdrowotnego. Aby zrozumieć, gdzie leży różnica należy baczniej przyjrzeć się samemu zjawisku udaru również: Suplementy na serce: jakie wybraćCo to jest udar?Udar to zaburzenie czynności mózgu wskutek nieprawidłowego krążenia krwi. Istnieją dwa rodzaje udaru:Udar krwotoczny, spowodowany pęknięciem naczynia tętniczego i wylewem krwi do mózgu. To właśnie ten typ udaru jest nazywany powszechnie wylewem. Udary krwotoczne dzieli się na śródmózgowe i podpajęczynówkowe, w zależności od części mózgu, w której doszło do niedokrwienny, którego przyczyną jest zatrzymanie dopływu krwi do mózgu (nazywany czasem zawałem mózgu).Jak widać, udar, a wylew to dwie zupełnie inne sytuacje, odnoszące się do jednego zaburzenia. Należy dodać, że zdecydowana większość udarów ma charakter niedokrwienny – udary krwotoczne, czyli wylewy stanowią jedynie około 20% wszystkich udarów. Przyczyny udaru niedokrwiennegoCzęstą przyczyną udaru niedokrwiennego mózgu jest miażdżyca – choroba, w trakcie której światło tętnicy zostaje zwężone, a dopływ krwi do organów znacznie utrudniony. Do innych powodów udaru zalicza się zator, czyli skrzeplinę powstającą w sercu lub oderwanie blaszki – przyczyny udaru krwotocznegoNajczęstszą przyczyną wylewu jest wieloletnie zaniedbywanie zbyt wysokiego nadciśnienia tętniczego. Taki stan powoduje powstawanie mikrotętniaków, które po latach są podatne na pękanie. Zmiany mogą powstawać również wskutek ukrytych wad mózgu – kto jest w grupie ryzyka?Ryzyko wystąpienia udaru mózgu wzrasta wraz z wiekiem. Wiąże się ono jednak z innymi dolegliwościami, przez co coraz częściej udary spotykają również młodych ludzi. W grupie ryzyka znajdują się osoby cierpiące na:Nadciśnienie tętnicze,Cukrzycę,Nadwagę,Bezdech senny, ryzyko udaru jest większe u osób spożywających duże ilości alkoholu, palących papierosy i stosujących niezdrową dietę bogatą w wysoce przetworzone i tłuste produkty. Na udar krwotoczny narażone są także osoby stosujące stale leki przeciwzakrzepowe. Objawy udaru mózgu – jak je rozpoznać?Udar, zarówno krwotoczny jak i niedokrwienny to stan bezpośredniego zagrożenia życia. W razie jego wystąpienia niezwykle ważna jest odpowiednio szybka reakcja na specyficzne objawy. W takim razie, jak rozpoznać udar? Alarmujące są następujące symptomy:Osłabienie mięsni kończyny (niedowład, drętwienie),Zaburzenia mowy,Opadnięcie kącika ust,Wymioty,Zaburzenia widzenia,Bóle głowy,Zaburzenia równowagi,Utrata wspomniane dolegliwości mogą być zarówno objawami wylewu, jak i udaru w razie wystąpienia udaruOsoba, u której podejrzewany jest udar musi być jak najszybciej przewieziona do szpitala, gdzie zostanie poddana tomografii komputerowej. Badanie umożliwia stwierdzenie, jaki rodzaj udaru wystąpił i w której części mózgu jest zlokalizowany. Inne procedury medyczne wykorzystywane w razie udaru to np. rezonans magnetyczny oraz angiografia tętnic pamiętać, że w razie wystąpienia udaru czas jest na wagę złota – szybkie zapewnienie choremu pomocy medycznej zminimalizuje szkody, jakie udar wywoła w mózgu. Leczenie pacjenta po udarzePo udarze niedokrwiennym bardzo ważne jest wdrożenie leczenia przeciwzakrzepowego i przeciwpłytkowego. W niektórych przypadkach zaleca się również inwazyjne zwężanie tętnic szyjnych (angioplastykę).Jak chronić się przed udarem?Przebyty udar może pociągać za sobą poważne konsekwencje zdrowotne, w tym paraliż, zaburzenia mowy czy pamięci, a nawet zgon. Ryzyko wystąpienia udaru można zmniejszyć zmieniając tryb paleniaNałóg papierosowy to jedna z głównych przyczyn miażdżycy, która jest bezpośrednim powodem udaru niedokrwiennego. Chcesz zmniejszyć ryzyko udaru? Przestań palić!Ogranicz alkoholDuże ilości alkoholu wpływają bardzo niekorzystnie na funkcjonowanie układu krwionośnego. Aby oddalić od siebie ryzyko udaru warto zrezygnować z napojów wyskokowych lub chociaż zmniejszyć ich spożywanie do fizycznaUprawianie sportu wpływa pozytywnie na funkcjonowanie układu krwionośnego. Udowodniono, że regularna aktywność reguluje ciśnienie krwi i zapobiega stanom sprzyjającym udarowi, m. in. miażdżycy. Kontrola ciśnienia krwiPrzyczyną wylewu, czyli udaru krwotocznego jest wieloletnie zbyt wysokie ciśnienie krwi. Aby uchronić się przed wylewem, regularnie wykonuj badania dietaAby zminimalizować ryzyko wystąpienia udaru warto zmienić sposób żywienia na zdrowszy. Dieta przeciwudarowa powinna zawierać produkty obniżające ciśnienie krwi. Należą do nich m. in: łosoś, bataty, fasola, jagody, chudy nabiał, banany, orzechy, nasiona pamiętać, że udar, a wylew to tak naprawdę dwa rodzaje jednej dolegliwości, jaką jest udar mózgu. Nie należy zapominać i o tym, że udar nie dotyczy wyłącznie osób starszych – coraz częściej spotyka osoby młode, prowadzące niezdrowy tryb życia. Tymczasem wystarczy zaledwie kilka zmian, aby drastycznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia stanu zagrażającemu życiu.}

Eksperci twierdzą, że stres nie tylko podnosi ciśnienie krwi, ale także zwiększa ryzyko udaru mózgu. Drugim czynnikiem mającym związek z współczesnym, szybkim trybem życia jest nieodpowiednia dieta oraz brak ruchu. Udar mózgu jest jedna z najczęstszych przyczyn śmierci, dlatego tak ważne jest dbanie o kondycję organizmu.

Endometrioza to przewlekła choroba związana ze stanem zapalnym, który nasila zagrożenie incydentami sercowymi. Rośnie także ryzyko udaru mózgu, który u pań z endometriozą występuje zdecydowanie częściej. Sprawdź, jakie czynniki dodatkowo zwiększają możliwość wystąpienia udaru u kobiet z tym treściEndometrioza źródłem chronicznego stanu zapalnegoKobiety z endometriozą częściej mają udary, a na ryzyko ich wystąpienia wpływa metoda leczenia Co jeszcze sprzyja wystąpieniu udaru?Gdy leczenie to konieczność Endometrioza źródłem chronicznego stanu zapalnegoKobiety z historią endometriozy są bardziej narażone na wystąpienie udaru mózgu niż te, które nigdy nie cierpiały na tę chroniczną chorobę zapalną – to wnioski z dużego badania Uniwersytetu Arizony w Tucson, które opisano na łamach pisma „Stroke”, wydawanego przez Amerykańskie Towarzystwo Udarowe. Endometrioza to choroba polegająca na nieprawidłowym wzroście tkanki podobnej do endometrium (wyściółka macicy) w innych częściach jamy brzucha. Szacuje się, że zarówno na świecie, jak i w Polsce cierpi na nią średnio co 10. kobieta w wieku patologiczne ogniska tkanki endometrium podlegają takim samym procesom co endometrium, regularnie krwawią i powodują stan zapalny, który często rozszerza się dalej. Choć nie musi być nasilony, występuje przewlekle i wyrządza postępujące szkody w organizmie. To właśnie z jego powodu kobiety z tym schorzeniem częściej mają nadmierny poziom cholesterolu we krwi i wysokie ciśnienie tętnicze, a także częściej doznają zawału serca niż te zdrowe. Teraz okazuje się, że zwiększone ryzyko dotyczy także udaru mózgu. Przeczytaj także:Endometrioza – są nowe wytyczne w diagnostyce i leczeniu. Poznaj rekomendacje ESHRE!Endometrioza. To warto wiedziećKobiety z endometriozą częściej mają udary, a na ryzyko ich wystąpienia wpływa metoda leczenia Naukowcy postanowili ustalić, jak często u kobiet z historią endometriozy występuje niedokrwienny udar mózgu (spowodowany zablokowaniem jej dopływu przez skrzepy krwi) oraz udar krwotoczny, czyli wylew krwi do mózgu z powodu pęknięcia naczynia krwionośnego. Analizę oparto na słynnym badaniu pielęgniarek „Nurses' Health Study II”. Wzięło w nim udział ponad 112 tys. pracownic medycznych z 14 amerykańskich stanów w latach 1989-2017. Na początku prac kobiety były w wieku od 25 do 42 lat. Z tej grupy 5244 osoby, u których potwierdzono endometriozę metodą laparoskopową, a do porównania wybrano grupę 106 812 kobiet bez takiej uzupełniane co dwa lata zanalizowano z uwzględnieniem dodatkowych czynników, takich jak: spożycie alkoholu, aktualny wskaźnik BMI, cykl miesięczny podczas dojrzewania, aktualne przyjmowanie antykoncepcji lub hormonalnej terapii zastępczej (HTZ), historia palenia tytoniu, dieta, poziom aktywności fizycznej, sięganie po kwas acetylosalicylowy, a także pochodzenie etniczne i jeszcze sprzyja wystąpieniu udaru?Dodatkowo badacze sprawdzili, czy związek między endometriozą i podwyższonym prawdopodobieństwem wystąpienia udaru może być wyjaśniony przez inne czynniki pośredniczące, takie jak: wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu we krwi, histerektomia (usunięcie macicy), owariektomia (usunięcie jajników) i pomenopauzalna terapia okresie 28-letniej obserwacji badacze zidentyfikowali wśród uczestniczek badania 893 przypadki udaru, przy czym:ryzyko wystąpienia udaru wśród kobiet z endometriozą było o 34% wyższe niż u kobiet bez tej nieuleczalnej choroby, największe zagrożenie udarem dotyczyło kobiet z endometriozą, poddanych zabiegowi wycięcia macicy lub jajników – do udaru dochodziło u nich o 39 % częściej, zagrożenie udarem było o 16% większe wśród kobiet z chorobą, które stosowały terapię hormonalną po menopauzie, nie wykazano natomiast, by na związek między endometriozą a udarem wpływały czynniki takie, jak: wiek, historia niepłodności, BMI czy fakt przechodzenia menopauzy. Dowiedz się na temat:Cichy udar to podstępny zabójca. Rzadko daje objawy, ale trzeba je znać! Oto oneCzym jest udar po przebudzeniu i jakie są objawy „wake-up stroke”?Gdy leczenie to koniecznośćChociaż zabiegi stosowane w leczeniu endometriozy zwiększają zagrożenie udarem, bywają takie sytuacje, gdy wycięcie macicy i/lub jajników jest najlepszą opcją dla pacjentki. Autorzy badania podkreślają jednak, że kobiety powinny być świadome potencjalnego zagrożenie związanego z procedurą. Podkreślają także, że większe ryzyko udaru dotyczy kobiet, u których macica została usunięta z innych powodów niż endometrioza. Wyniki badania nie sugerują przy tym, że endometrioza prowadzi do udaru. Wskazują natomiast na zwiększone ryzyko, które u kobiet jest i tak relatywnie niskie względem mężczyzn. Choć analiza ma pewne ograniczenia, np. nie różnicuje typów udaru, ani czasu ich wystąpienia, płynie z niej ważny wniosek. W przypadku endometriozy, a zwłaszcza historii jej chirurgicznego leczenia, lekarze powinni analizować stan kobiecego zdrowia nie tylko pod względem występowania objawów ginekologicznych, takich jak ból i niepłodność, ale również pod kątem kwestii Laparoscopically Confirmed Endometriosis and Risk of Incident Stroke: A Prospective Cohort Study StrokePolecamy również:Objawy endometriozy łatwo pomylić z infekcją intymną. Na co zwrócić uwagę?Bolesne miesiączki mogą być objawem endometriozy. Pomogą ćwiczenia i fizjoterapiaMiej ciśnienie pod kontroląMateriały promocyjne partnera Dodaj firmę Autopromocja

do poważniejszych skutków udaru mózgu należą też dolegliwości takie jak: amnezja, padaczka, omamy i urojenia. Jak widzisz, udar mózgu to dolegliwość, której nie wolno bagatelizować. Niektóre objawy udaru mózgu mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia. Już sam udar ma bardzo poważne wewnętrzne konsekwencje.

Wstajesz rano zmęczony i bez sił? Być może na twoje samopoczucie ma wpływ wieczorna dieta. Dowiedz się, co jeść, a czego nie jeść na kolację. To, co jemy, ma nie tylko wpływ na nasze zdrowie, ale i samopoczucie. Jednak liczy się nie tylko to, co spożywamy, ale i o jakiej porze. Okazuje się, że niektóre produkty należy jeść do południa, a inne zalecane są do zjedzenia kilka godzin przed snem. Te ostatnie mają dobroczynny wpływ na nasz organizm, np. zawierają składniki odżywcze, które wpływają na układ nerwowy. Działają one wyciszająco, uspokajająco, co przekłada się na zdrowszy, dłuższy sen i lepsze samopoczucie rano, po jeść kolację?Zanim przejdziemy do kwestii, co jeść wieczorem przed snem, przypomnijmy kilka ważnych zasad: Ostatni posiłek najlepiej zjeść na 3-4 godziny przed snem. Dzięki temu nie pójdziemy spać głodni (mogłoby to skutkować nocnym podjadaniem), a poza tym nie będziemy przejedzeni, bo organizm zdąży strawić zjedzony posiłek. Posiłki spożywane przed snem powinny być lekkostrawne. To ważne, bo metabolizm wieczorem zwalnia, a niestrawione resztki jedzenia mogą zalegać w jelitach, fermentować i prowadzić do nieprzyjemnych problemów, a nawet poważnych chorób. Wybierając produkty na kolację, warto brać pod uwagę te, które zawierają tryptofan – jest to aminokwas, który wspiera produkcję melatoniny – hormonu odpowiedzialnego za rytm dobowy organizmu, w tym również za sen. Związek ten zawierają jaja, pestki dyni, banany oraz orzechy. Istotna jest też zawartość błonnika w diecie, ponieważ dzięki niemu faza głębokiego snu trwa dłużej. Co jeść na kolację, by rano nie mieć problemów ze wstawaniem?Poniżej lista polecanych produktów do spożywania przed snem przygotowana przez serwis Kuchnia Wirtualna Polska. Orzechy pistacjowe – pistacje są nie tylko smaczne, ale również korzystne dla naszego zdrowia. Zawierają wiele cennych dla zdrowia witamin, te z grupy B, które mają dobroczynny wpływ na działanie układu nerwowego. Czarny ryż – ten produkt ma bardzo wiele cennych dla zdrowia składników odżywczych, duże ilości błonnika pokarmowego (dzięki niemu faza głębokiego snu trwa dłużej), witamin z grupy B, a także żelaza i magnezu. Dzięki tym składnikom organizm lepiej wypoczywa podczas snu, co przekłada się na lepsze samopoczucie rano, bo przebudzeniu. Jajko – zawiera ono bardzo dużo tryptofanu – aminokwasu, który wspiera produkcję melatoniny, poza tym można w nim znaleźć duże ilości witamin z grupy B, kobalaminy (B12) niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Jej niedobory często przejawiają się kłopotami ze snem, chronicznym zmęczeniem, pogorszeniem nastroju. Czarna porzeczka oraz jagody goji – owoce te zawierają spore ilości witaminy C, która wzmacnia nie tylko odporność, ale również zmniejsza uczucie zmęczenia. Otręby pszenne – stanowią one bogate źródło błonnika pokarmowego, a także witamin z grupy B, w tym kwasu pantotenowego (witamina B5) uczestniczącego w syntezie licznych hormonów i neuroprzekaźników, które wpływają na układ nerwowy, a ich odpowiedni poziom zapewnia zdrowy sen i ułatwia poranne wstawanie z łóżka. Kakao – kakao zawiera duże ilości magnezu i wapnia, dzięki tym składnikom pomaga złagodzić objawy zmęczenia, osłabienia. Oczywiście lista produktów, które warto jeść na kolację, jest znacznie dłuższa. Czego nie powinniśmy jeść przed snem?Na liście produktów, których lepiej unikać przed snem znalazły się: słodycze, które zawierają ogromne ilości węglowodanów, które sprawiają, że o wiele częściej wybudzamy się w nocy i podjadamy; fast food, które zawierają szkodliwe dla zdrowia tłuszcze, są ciężkostrawne, przyczyniają się do refluksu i uczucia zgagi, a także zaburzają cykl snu; pikantne dania – są one, podobnie jak fast foody, ciężkostrawne, a nasz metabolizm wieczorem zwalnia i przez to wolniej trawi spożyte pokarmy; dania wysokobiałkowe – białko zwierzęce długo się trawi; owoce – niestety zawierają one duże ilości fruktozy, którą trudniej naszemu organizmowi stracić wieczorem, gdy metabolizm działa wolniej, niestrawiony cukier odkłada się w postaci tłuszczu. Źródło: Kuchnia Wirtualna Polska

Data utworzenia: 14 października 2022, 5:22. Udostępnij. Tomasz Lis kilka dni temu spełnił jedno ze swoich największych marzeń. Zdobył medal za ukończenie sześciu maratonów świata Wylew krwi do mózgu to bardzo poważny stan, który stanowi zagrożenie dla życia pacjenta. Wymaga on bezwzględnej hospitalizacji, bowiem im szybciej choremu zostanie udzielona pomoc medyczna, tym lepsze rokowania. Jak rozpoznać pierwsze objawy wylewu? Jak wygląda rehabilitacja i powrót do zdrowia po udarze krwotocznym? Jaka jest różnica między udarem a wylewem? spis treści 1. Co to jest wylew krwi do mózgu? 2. Udar a wylew krwi do mózgu 3. Przyczyny wylewu 4. Jakie są objawy wylewu? 5. Pierwsza pomoc w przypadku wylewu 6. Leczenie udaru krwotocznego 7. Rokowanie po udarze 8. Rehabilitacja po udarze krwotocznym 9. Zapobieganie udarom rozwiń 1. Co to jest wylew krwi do mózgu? Wylew polega na przerwaniu ciągłości naczynia krwionośnego i wypływie krwi do okolicznych tkanek. Może do niego dojść w wyniku pęknięcia tętniaka bądź w związku z wysokim nadciśnieniem tętniczym. Zobacz film: "Jak rozpoznać udar?" Zazwyczaj wylew wchłania się samoistnie, chociaż wylanie krwi do niektórych tkanek może okazać się bardzo niebezpieczne i doprowadzić nawet do zgonu. Jednym z najbardziej niebezpiecznych rodzajów wylewu jest wylew krwi do mózgu, czyli udar krwotoczny mózgu (krwotok śródmózgowy). W Polsce występuje on średnio co 6,5 minuty. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy udar można przewidzieć? - odpowiada lek. Jerzy Bajko Czy drętwienie jednej strony ciała świadczy o udarze? - odpowiada dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Jak rozpoznać wylew krwi do mózgu? - odpowiada dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Udar a wylew krwi do mózgu Powszechnie o każdym udarze mówi się wylew, jednak nie jest to do końca trafne określenie. Zatem czym się różni udar od wylewu? Nie każdy udar mózgu jest wylewem. W rzeczywistości bowiem istnieją dwa rodzaje udarów: udar niedokrwienny, tzw. zawał mózgu – stanowi 80 proc. przypadków udaru, udar krwotoczny, czyli wylew – 20 proc. przypadków. Do udaru niedokrwiennego dochodzi, gdy przepływ krwi w tętnicy mózgowej zostaje zablokowany, w rezultacie czego część mózgu zostaje niedotleniona. Wylew krwi do mózgu jest zaś przeciwieństwem udaru niedokrwiennego, ponieważ w tym przypadku krew płynąca naczyniem przerywa jego ścianę i wydostaje się na zewnątrz do tkanki mózgowej. Dość rzadko spotykanym, ale także niebezpiecznym stanem jest także wylew krwi do móżdżku. 3. Przyczyny wylewu Najpowszechniejszą przyczyną wylewów krwi do mózgu jest nadciśnienie tętnicze. Samo w sobie nie daje żadnych objawów, dlatego też często do wylewu dochodzi u osób nieświadomych swoich problemów z nadciśnieniem. Wśród rzadziej występujących przyczyn udaru krwotocznego można wymienić: nieprawidłowości w budowie naczyń krwionośnych, uraz, zaburzenia krzepnięcia krwi, infekcja, guzy. 4. Jakie są objawy wylewu? Objawy udaru krwotocznego w dużej mierze zależą od obszaru mózgu dotkniętego wylewem. Z tego względu pierwsze objawy wylewu krwi do mózgu mogą być bardzo różnorodne. Niekiedy nawet wylewy przebiegają całkowicie bezboleśnie i bezobjawowo. Brak wyraźnych symptomów udaru sprawia, że schorzenie to jest jeszcze bardziej niebezpieczne. Najczęściej wylew krwi do mózgu objawia się: silnym bólem głowy, pojawiającym się nagle, wymiotami i mdłościami, uczuciem sztywności karku, nagłym zdezorientowaniem, problemem z mówieniem i rozumieniem mowy, nagłym pojawieniem się zaburzenia widzenia, dotykającym jednego lub obu oczu, a także ból oczu, nagłym osłabieniem i zdrętwieniem mięśni twarzy, ramienia, nogi (zazwyczaj po jednej stronie ciała), nagłym problemem z chodzeniem, zawrotami głowy, utratą równowagi i koordynacji. Niejednokrotnie rozległy udar mózgu poprzedzony jest mikroudarem (tzw. mikrowylew lub mały wylew). Objawy mikroudaru mogą być różne. Są one zależne od tego, w której części mózgowia wystąpiło przejściowe niedokrwienie. Lekki udar objawiać się może np. połowicznym paraliżem twarzy, zaburzeniem mowy, czy zawrotami głowy. 5. Pierwsza pomoc w przypadku wylewu Jeśli zauważymy u siebie lub kogoś w naszym otoczeniu oznaki udaru czy wylewu, natychmiast wezwijmy karetkę. Kluczową rolę odgrywa tutaj czas. Im mniej go minie od wystąpienia pierwszych objawów udaru do przyjazdu pogotowia, tym lepsze jest rokowanie i większa szansa, że nie dojdzie do poważnych uszkodzeń mózgu. Do czasu przyjazdu służb medycznych zapewnij choremu spokój i nie ruszaj go nadmiernie. Kolejnym etapem jest przewiezienie chorego do szpitala, najlepiej prosto na oddział neurologiczny. Po wylewie pacjent będzie musiał spędzić w szpitalu kilka dni na obserwacji. Jeśli dojdzie do uszkodzeń w obrębie mózgu, konieczna będzie rehabilitacja. 6. Leczenie udaru krwotocznego Udar krwotoczny jest stanem zagrożenia życia. Priorytetem jest czas, tylko rozpoznanie wczesnych objawów udaru pozwala na natychmiastową reakcję. Udzielenie pomocy medycznej w pierwszych godzinach od wystąpienia objawów znacznie zwiększa szanse na pomyślne leczenie. W początkowym etapie najważniejsze jest zabezpieczenie podstawowych czynności życiowych, chociażby poprzez zapobieganie skutkom zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Przy wylewie konieczne może być też wsparcie oddychania u chorego. Dlatego też pacjentom często trzeba podawać tlen, ale też podłączać urządzenia wspomagające oddychanie czy kroplówki. Przebieg leczenia w udarze krwotocznym uzależnione jest od lokalizacji, przyczyny oraz rozmiaru wylewu. Bywa, że niezbędne jest przeprowadzenie operacji mającej na celu zredukowanie krwawienia i opuchlizny mózgu. Zazwyczaj stosuje się jednak środki farmakologiczne, w tym leki przeciwbólowe, leki na opuchliznę oraz kortykosteroidy. Z kolei w przypadku udaru niedokrwiennego mózgu stosuje się leki trombolityczne. Wdrożenie leczenia trombolitycznego możliwe jest dopiero po wykluczeniu krwotoku śródczaszkowego. 7. Rokowanie po udarze Rokowania po udarze krwotocznym mózgu zależne są od wielu czynników. Najważniejsze z nich to umiejscowienie i rozległość uszkodzenia, ale też szybkość udzielenia pomocy, wiek pacjenta i jego ogólna kondycja zdrowotna. Równie istotną kwestią jest także to, w jakim tempie poprawia się stan chorego po ustąpieniu fazy ostrej. Niestety, rokowania po rozległym wylewie krwi do mózgu nie są dobre. Szacuje się, że na skutek samego udaru lub w wyniku związanych z nim powikłań, umiera aż 30-50 proc. chorych. Szanse na przeżycie po wylewie krwi do mózgu zwiększa natychmiastowa reakcja i szybka pomoc medyczna. Rokowania po wylewie krwi do mózgu polepszają się, gdy pacjent przeżyje pierwszy miesiąc po incydencie. Najpoważniejszymi skutkami po wylewie jest krwotok wewnątrzkomorowy, krwawienie nawrotowe oraz obrzęk mózgu. Udar krwotoczny może skutkować także niedowładem połowicznym na granicy porażenia. Wylew prawostronny będzie skutkował niedowładem kończyn po lewej stronie. Z kolei wylew lewostronny, będzie objawiał się niedowładem kończyn po prawej stronie. Wylew krwi do mózgu może skutkować także pogorszeniem sprawności intelektualnej. 8. Rehabilitacja po udarze krwotocznym U chorych po udarze krwotocznym, podstawowym problemem jest ograniczenie sprawności, która pozwalałaby im powrócić do normalnej aktywności. Dlatego też dla większości pacjentów jedną z najważniejszych kwestii jest przywrócenie zdolności chodzenia, która umożliwiałaby im samodzielne funkcjonowanie. Rehabilitacja po udarze krwotocznym powinna być rozpoczęta możliwie jak najszybciej od wystąpienia incydentu. Zakłada się, że jeśli chory do 4 tygodni po zdarzeniu, jest w stanie siedzieć bez oparcia, szanse na samodzielne chodzenie w przyszłości są duże. Efekty rehabilitacji po krwotoku mózgowym zależne są nie tylko od czasu jej rozpoczęcia. Istotną kwestią jest także wiek chorego. U młodszych pacjentów po udarze krwotocznym intensywna rehabilitacja znacznie częściej przynosi spodziewane rezultaty, niż w przypadku osób starszych. Jest to związane z tym, że młody organizm ma większe zdolności do regeneracji. Po udarze mózgu u wielu pacjentów pojawiają się także objawy depresji. Życie człowieka po wylewie ulega radykalnej zmianie. Dlatego też oprócz rehabilitacji, dobrze jest także zadbać o konsultacje psychologiczne. Każdy przypadek depresji poudarowej powinien być leczony, bowiem stan psychiczny chorego ma także bardzo duże znaczenie w efektywnym wychodzeniu z niepełnosprawności ruchowej. 9. Zapobieganie udarom Zwiększone prawdopodobieństwo wylewu krwotocznego dotyczy przede wszystkim osób starszych (po 65. roku życia). Oprócz tego udar może zagrażać osobom z nadciśnieniem, ale też chorym na cukrzycę czy otyłość. Jedną z częstszych przyczyn udaru jest także miażdżyca tętnic (powoduje udar zakrzepowy). W zapobieganiu udarom niezwykle ważne jest więc eliminowanie czynników ryzyka. Profilaktyka udarów mózgu sprowadza się do: regularnego kontrolowania ciśnienia tętniczego, zaprzestania palenia tytoniu oraz picia alkoholu, kontrolowania poziomu cukru we krwi, dbania o odpowiednią ilość ruchu i utrzymywania prawidłowej masy ciała, zdrowej diety, redukcji stresu. Ogromne znaczenie ma także prawidłowe leczenie chorób podstawowych. W takich przypadkach, dla utrzymania dobrego stanu zdrowia, konieczne są regularne wizyty u lekarza prowadzącego oraz przyjmowanie wskazanych leków. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

1. Charakterystyka udaru niedokrwiennego. Udar niedokrwienny powoduje całkowite lub częściowe zakłócenie w pracy mózgu. Przyczyną tych zakłóceń jest niedokrwienie, które trwa dłużej niż jedną dobę. Kiedy w naczyniach krwionośnych powstanie zator i krew nie może swobodnie przepływać przez obszary mózgu.

Fot: psdesign1 / Wylew krwi do mózgu jest wynikiem przerwania struktur naczyń krwionośnych. Jego bezpośrednią przyczyną może być pęknięcie tętniaka lub nadciśnienie tętnicze. Konsekwencją wylewu krwi do mózgu jest zniszczenie okolicznych tkanek, co jest stanem zagrażającym zdrowiu i życiu człowieka. W zależności od obszaru krwawienia wylew może dawać różne objawy, intensywny ból głowy, drgawki, nudności i wymioty, a nawet utratę świadomości. Wylew krwi do mózgu w fachowej terminologii medycznej określany jest mianem krwotoku śródczaszkowego. Tuż obok zawału mózgu (udaru niedokrwiennego) i krwawienia podpajęczynówkowego jest jednym z najczęstszych typów udaru mózgu. Prawdopodobieństwo jego wystąpienia zwiększa się wraz z wiekiem. Zobacz film: Skąd się bierze udar mózgu? Źródło: 36,6 Przyczyny wylewu krwi do mózgu Wylew krwi do mózgu, nazywany również krwotokiem śródczaszkowym i śródmózgowym, jest jednym z najpowszechniejszych rodzajów udaru mózgu. Wśród jego przyczyn należy wskazać przede wszystkim na tętniaka mózgu, który nieleczony, pęka, doprowadzając w ten sposób do wylewu krwi do mózgu. Częstym podłożem krwotoku śródczaszkowego jest również nadciśnienie tętnicze. Warto wspomnieć także o: urazach głowy, infekcjach mózgu, zaburzeniach krzepliwości krwi nieprawidłowej budowie naczyń krwionośnych (malformacji). Ryzyko wystąpienia krwotoku śródczaszkowego zwiększa się wraz z wiekiem. Osobami najbardziej obciążonymi są mężczyźni po 55. roku życia. Nie bez znaczenia są także czynniki genetyczne - prawdopodobieństwo wylewu krwi do mózgu zwiększa się u osoby, której najbliższa rodzina doświadczyła takiego stanu. Wśród innych czynników ryzyka warto wymienić także: choroby serca (w tym przede wszystkim migotanie przedsionków), cukrzycę, choroby naczyniowe, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, otyłość, dnę moczanową, choroby tarczycy, przyjmowanie narkotyków (w tym głównie: amfetaminy i kokainy) oraz przyjmowanie antykoncepcji hormonalnej. Objawy krwawienia śródczaszkowego - jak rozpoznać wylew krwi do mózgu? Objawy udaru krwotocznego uzależnione są przede wszystkim od obszaru mózgu dotkniętego krwawieniem. Pierwszym symptomem wylewu krwi jest nagły i intensywny ból głowy. Jednak w niektórych przypadkach udar krwotoczny może przebiegać całkowicie bezboleśnie, dlatego nie należy bagatelizować innych objawów. Wśród najczęstszych symptomów wylewu krwi do mózgu można wymienić: niedowład (a niekiedy nawet paraliż) połowy ciała, często pojawiający się tuż po intensywnym wysiłku fizycznym, bezpośrednio po przebudzeniu się lub wystąpieniu sytuacji stresogennej, osłabienie mięśniowe całego ciała, problemy z poruszaniem się i koordynacją ruchową, zaburzenia widzenia, w tym często podwójne widzenie, majaczenie i utratę świadomości, napad padaczkowy, nudności i wymioty, problemy z mówieniem i zrozumieniem. Zwykle po kilkunastu minutach od pojawienia się pierwszych objawów dochodzi do utraty przytomności. W takim wypadku należy szybko przeciwdziałać, ponieważ jest to stan bezpośrednio zagrażający życiu. Bardzo często po wystąpieniu pierwszych objawów dochodzi do utraty przytomności. Pomoc w takiej sytuacji powinna być jak najszybsza, ponieważ jest to stan zagrożenia życia, a ponad to wczesna interwencja może zapobiec trwałym powikłaniom neurologicznym. Rozpoznanie wylewu krwi do mózgu W przypadku udaru mózgu podstawowym aspektem jest rozpoznanie jego rodzaju i natychmiastowe wdrożenie leczenia. W tym celu wykonuje się pomiar ciśnienia tętniczego, oraz angiografię tomografii komputerowej, niekiedy (w trudnych do zdiagnozowania przypadkach) wykonuje się również angiografię rezonansu magnetycznego. W przypadku wylewu krwi do mózgu w badaniach tych uwidacznia się obszar mózgu, dotknięty krwotokiem. Pierwsza pomoc przy wylewie krwi do mózgu Wylew krwi do mózgu jest stanem bezpośrednio zagrażającym życiu, dlatego też należy jak najszybciej podjąć działania, mające na celu pomóc choremu. Podstawą w udzieleniu pierwszej pomocy osobie, która ma udar krwotoczny, jest przewiezienie jej do szpitala lub zadzwonienie po karetkę pogotowia ratunkowego. Czekając na oddział ratowników medycznych, należy ułożyć chorego w pozycji bezpiecznej ustalonej. Zapobiegnie ona ewentualnemu zachłyśnięciu się wymiocinami. Ponadto należy czuwać nad poszkodowanym i monitorować jego funkcje życiowe. W przypadku ich ustania konieczne jest rozpoczęcie resuscytacji. Zobacz film: Przyczyny pęknięcia naczyń krwionośnych w mózgu. Źródło: Dzień Dobry TVN Leczenie udaru krwotocznego (wylewu krwi do mózgu) Rodzaj leczenia udaru krwotocznego uzależniony jest od obszaru mózgu dotkniętego krwawieniem. Bardzo rzadko zachodzi potrzeba klasycznego leczenia operacyjnego z trepanacją czaszki. Zazwyczaj stosuje się leczenie ogólne i swoiste, przy wdrażaniu którego uwzględniane są współistniejące choroby układu krwionośnego i naczyniowego. Ewentualna farmakoterapia zapobiega wystąpieniu obrzęku mózgu i wzrostowi ciśnienia śródczaszkowego. Ponadto bardzo ważne jest: monitorowanie czynności życiowych i ciśnienia tętniczego (nie powinno być ono ani zbyt niskie, ani zbyt wysokie). Przy udarze krwotocznym mózgu rokowania uzależnione są od rozległości krwotoku oraz szybkości podjętych działań leczniczych. Po wystąpieniu wylewu należy podjąć działania profilaktyczne, które zminimalizują ryzyko wystąpienia kolejnego udaru mózgu. Zobacz film: Operacja wady serca jednokomorowego. Źródło: 36,6

Jak dużym problemem w Polsce są udary mózgu? Co roku odnotowujemy 70-80 tys. udarów mózgu. 30 tys. osób umiera ? udar jest trzecią przyczyną zgonów. Udar niedokrwienny mózgu to aż 80 proc. wszystkich udarów, ich liczba wzrasta wraz z wiekiem. Od 55. roku życia co 10 lat ryzyko udaru mózgu wzrasta dwukrotnie. fot. Fotolia Uważaj na upały Wysoka temperatura to wciąż lekceważona przez ludzi przyczyna wielu dolegliwości, a nawet zgonów. Według raportu Światowej Organizacji Meteorologicznej w latach 2000-2010 najwięcej zgonów nastąpiło na skutek fali upałów, które nawiedziły nasz kontynent. Najbardziej morderczy okres to rok 2003, kiedy to w Europie w wyniku udarów cieplnych zginęło ok. 35 tys. osób. Z kolei amerykańska instytucja zajmująca się środowiskiem, Earth Policy Institute, podaje, że liczba ofiar mogła sięgnąć nawet 52 tysięcy. Podobne upały nie miały miejsca w Europie w ciągu ostatnich 500 lat. Udar cieplny czy słoneczny? Udar cieplny, inaczej porażenie cieplne, to efekt przegrzania organizmu. Z kolei udar słoneczny to węższe pojęcie, które dotyczy ściśle przegrzania na skutek zbyt długiego przebywania na słońcu. Promienie słoneczne padające na skórę głowy powodują przekrwienie mózgu i opon mózgowych. Intensywne słońce doprowadza do zaburzeń mechanizmów ośrodka termoregulacji, zaburzeń gospodarki elektrolitowej i odwodnienia organizmu. Udar słoneczny może nas zaatakować podczas np. zbyt długiego plażowania, zaś cieplny podczas przebywania w dusznym aucie, które stoi w korku. Do głównych objawów udaru cieplnego należą: wzmożona potliwość, nudności, osłabienie organizmu, rumieńce na twarzy (w ciężkim przypadku bladość), niestabilny chód, bełkotliwa mowa, mroczki przed oczami, czasem utrata przytomności. Udar słoneczny obejmuje te objawy, natomiast dodatkowo u chorego występują: intensywny ból i zawroty głowy, gorączka, drgawki, przyśpieszone tętno, zwiotczenie mięśni, nienaturalnie sucha skóra, ogólne rozbicie psychiczne. Jak pomóc w przypadku udaru? - W razie zaobserwowania objawów udaru słonecznego powinniśmy usiąść w cieniu i podać chłodne napoje (bezalkoholowe). Jeśli stan chorego nie poprawia się lub wręcz pogarsza, np. chory traci przytomność, to nie podawajmy napoju, ale starajmy się ochłodzić jego ciało kostkami lodu lub strumieniem wody. Ułóżmy go w pozycji bocznej i wezwijmy pomoc medyczną – mówi dr n. med. Gabriela Kłodowska-Duda, neurolog z Neuro-Care w Katowicach. Na szczęście ryzyko udaru cieplnego oraz udaru słonecznego można znacznie zmniejszyć, unikając sytuacji, które powodują przegrzanie i nasłonecznienie oraz nawadniając regularnie organizm. Szczególnie powinni uważać ludzie osłabieni, w podeszłym wieku oraz dzieci. Oznak porażenia cieplnego nie powinno się lekceważyć tym bardziej, że niektóre z nich mogą przypominać objawy wylewu krwi do mózgu. Udar mózgu – czym jest? Udar mózgu jest niezwykle groźnym schorzeniem na tle neurologicznym. W tym przypadku jego powstanie jest znacznie bardziej skomplikowane niż w przypadku udaru słonecznego, wywoływanego przez wysoką temperaturę, której możemy unikać. Ponad 80% udarów to udary niedokrwienne. Mają one taki sam mechanizm powstawania jak zawał serca – skurcz lub zator naczynia powoduje niedokrwienie i niedotlenienie tkanek. Pozostałe to udary krwotoczne (wywołane wylewem krwi do mózgu, stąd potoczna nazwa wylew). Te ostatnie w swoim przebiegu często przypominają inne jednostki chorobowe, choćby udar słoneczny. Jak dochodzi do udaru krwotocznego? Powoduje go wylew krwi do mózgu. Udary krwotoczne dzielimy na krwotoki śródmózgowe i podpajęczynówkowe. Mogą do nich doprowadzić głównie: pęknięcie tętniaka lub osłabionej ściany naczynia (np. przy długotrwałym, nieleczonym nadciśnieniu), skazy krwotoczne, choroby zapalne tętnic i żył, miażdżyca, zaburzenia krzepnięcia krwi, guzy mózgu czy urazy głowy. Narażone są także osoby nadużywające alkohol, palacze i osoby w podeszłym wieku. Jak rozpoznać udar mózgu? Do najczęstszych objawów udarów krwotocznych należą: ostry ból głowy, nudności, wymioty, osłabienie, utrata przytomności, zaburzenia chodu, mowy, widzenia, podwyższone tętno, napad padaczkowy, trudności z oddychaniem, zaburzenia świadomości, majaczenie, dezorientacja, sztywność karku. Należy pamiętać, że nie wszystkie te objawy muszą mieć miejsce, aby można było mówić o wystąpieniu wylewu. Udar jest trzecią w kolejności przyczyną zgonów. Każdego roku choroba ta kończy się śmiercią dla 30 tysięcy Polaków, zaś 40 tysięcy z nas doznaje udaru, na skutek którego zmiany w mózgu są często nieodwracalne. Udar atakuje nie tylko seniorów, ale dotyczy też coraz młodszego pokolenia. Udar krwotoczny w przeciwieństwie do (na ogół) niegroźnego udaru cieplnego najczęściej jest o wiele bardziej powszechny, a także bardziej inwazyjny. Może mu towarzyszyć utrata przytomności, czasem następstwa tj. śpiączka, inwalidztwo, a także zagrożenie życia. Możliwości całkowitego wyleczenia pacjenta bywają niewielkie i stanowią niemałe wyzwanie dla neurologów, nawet tych z wieloletnią praktyką lekarską. Nie zawsze choremu udaje się wrócić do normalnego funkcjonowania, może mieć trudności z mówieniem, poruszaniem się, pamięcią. Mimo wszystko wylew mózgu to nie wyrok. Wszystko zależy od rodzaju i rozległości udaru, indywidualnych cech pacjenta, a także od postępowania procesu rehabilitacji, współpracy z neurologami i logopedami. Jeśli zauważasz niepokojące objawy tj. przeszywający ból głowy, zaburzenia widzenia, opadnięcie powieki lub kącika ust – nie lekceważ ich. W udarze istotny jest czas. Natychmiast wezwij pogotowie lub udaj się do szpitala, posiadającego specjalistyczny oddział udarowy. We właściwym postępowaniu pomoże nam podstawowa wiedza na temat objawów konkretnej choroby, ale nic nie zastąpi fachowej diagnozy. Czy udar krwotoczny mózgu można pomylić z udarem cieplnym? Tak, laik może mieć trudności z zakwalifikowaniem objawów chorobowych, szczególnie, że czasem są podobne. Wątpliwości nie powinien mieć natomiast lekarz, szczególnie po przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego (o ile pacjent jest przytomny) i badań diagnostycznych (np. tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny). - Niektóre objawy udaru mózgu, konkretnie udaru krwotocznego (wylewu), mogą być zbieżne choćby z udarem cieplnym czy słonecznym, który w aktualnych warunkach pogodowych nie jest rzadkością. Obie choroby mogą czasem dawać podobne odczucia, tj. intensywny ból głowy, osłabienie, wymioty, drgawki, czasem utrata przytomności, zaburzenia świadomości, trudności z oddychaniem. W zależności jaki obszar mózgu wylew uszkodził, mogą mu również towarzyszyć zaburzenia chodu, mowy, widzenia, które występują również w udarze słonecznym – wymienia dr Duda. Z pewnością samodzielnie trudno rozpoznać przyczyny złego samopoczucia, choć np. wystąpienie udaru cieplnego można uprawdopodobnić poprzez świadomość wcześniejszego intensywnego przegrzania organizmu (np. od słońca, szczególnie podczas letnich miesięcy). Udar cieplny to zazwyczaj łagodniejsze, przemijające schorzenie, po którego wyleczeniu człowiek może wrócić w pełni do zdrowia. Naszym postępowaniem, choćby unikaniem intensywnego słońca, możemy do niego nie dopuścić. W przypadku udaru mózgu także istotna jest profilaktyka, ale nawet ona czasem nie uchroni przed tym poważnym schorzeniem. Prognozy po wylewie mózgu także nie są już tak optymistyczne. Źródło: materiały prasowe Neuro-Care/mn Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Udar krwotoczny – skutki Udar krwotoczny mózgu – rokowania . Krwotok do mózgu zwykle niesie ze sobą poważne konsekwencje, przeważnie gorsze niż w przypadku udarów niedokrwiennych. U osób, które przeszły rozległy udar mózgu rokowania są bardzo złe i często wiążą się ze śmiercią. Udar krwotoczny – śmiertelność

Wylew krwi do mózgu, czyli udar krwotoczny - przyczyny, objawy, leczenie / Opublikowano: 14:18Aktualizacja: 10:39 Wylew krwi do mózgu, inaczej udar krwotoczny, to stan nagły, który zagraża życiu człowieka i dlatego wymaga natychmiastowej pomocy lekarzy i hospitalizacji. Jak rozpoznać pierwsze oznaki udaru i zminimalizować jego negatywne skutki? Co to jest wylew krwi do mózgu?Wylew a udar i zawałPrzyczyny wylewu krwi do mózguObjawy wylewu krwi do mózguRozpoznanie wylewu krwi do mózguLeczenie i rehabilitacja po wylewie krwi do mózguProfilaktyka udaru mózguStatystyka wylewów krwi do mózgu Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Co to jest wylew krwi do mózgu? Wylew krwi do mózgu (potoczne określenie na udar krwotoczny) to nagły wylew krwi do okolicznych tkanek, z powodu pęknięcia czy rozerwania naczynia krwionośnego. Udar krwotoczny polega na tym, że krwawiące naczynie prowadzi do niedokrwienia tkanki nerwowej i powiększającego się krwiaka. Krwiak szybko się rozrasta i przyczynia się do powstania obrzęku mózgu. Krew gromadząca się pod czaszką, nie mogąc znaleźć ujścia, prowadzi do powstania do zespołu wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego. Wylew a udar i zawał Choć zwykle o udarze mówi się wylew, nie są to do końca synonimy. Bowiem nie każdy udar mózgu jest wylewem. Rozróżniamy dwa rodzaje udarów: udar niedokrwienny – stanowi 80 proc. przypadków udarów mózgu; dochodzi do niego na skutek blokady przepływ krwi w tętnicy mózgowej, w wyniku czego czego część mózgu jest niedotleniona; udar krwotoczny, inaczej wylew – 20 proc. przypadków; jest to w pewnym sensie przeciwieństwo udaru niedokrwiennego, krew płynąca przerywa ścianę naczynia i wypływa się na zewnątrz do tkanki mózgowej. Wylew (udar krwotoczny)nie ma wiele wspólnego z zawałem serca. Natomiast udar niedokrwienny bywa nazywany zawałem mózgu, ponieważ na skutek braku dopływu krwi do tkanki nerwowej dochodzi do jej martwicy. A zawał serca jest to właśnie martwica mięśnia sercowego spowodowana niedokrwieniem. Co istotne, większość udarów mózgu nie boli, związku z czym reakcja pacjenta nie jest tak oczywista jak to jest np. w przypadku zawału serca. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Iskial MAX + CZOSNEK, Suplement diety wspierający odporność i układ oddechowy, 120 kapsułek 42,90 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging Naturell Selen Organiczny 200 µg, 365 tabletek 73,00 zł Odporność WIMIN Twój mikrobiom, 30 kaps. 79,00 zł Odporność Naturell Immuno Kids, 10 saszetek 14,99 zł Rodzaju udaru krwotocznego można podzielić ze względu na lokalizację uszkodzonego naczynia. Jeśli wadliwe naczynie znajduje się wewnątrz mózgu, mówi się o krwotoku śródmózgowym. W przypadku kiedy naczynie zlokalizowane jest na powierzchni mózgu, a krew dostaje się między mózg a oponę pajęczą, mowa wówczas o krwotoku podpajęczynówkowym. Główną przyczyną powstawania krwotoku śródmózgowego jest przewlekłe i nieleczone nadciśnienie tętnicze. Trwające latami nadciśnienie doprowadza z czasem do formowania się mikrotętniaków, które mają tendencję do pękania. Lekarze wskazują również na wrodzone wady ścian naczyń, przyjmowanie niektórych leków oraz zaburzenia krzepliwości jako inne przyczyny udarów. Przy krwawieniu wewnątrzczaszkowym możliwy jest tzw. mały wylew, czy też mikroduar – tego rodzaju zaburzenia stanowią jednak najrzadszą spośród wymienionych przyczynę mikroudarów. Rozległe wylewy krwi do mózgu są znacznie cięższe w przebiegu i rokowaniu niż udary niedokrwienne. Znacznie częściej kończą się również śmiercią lub niepełnosprawnością. Nierzadko udar krwotoczny powstaje po silnych emocjach lub dużym wysiłku fizycznym. Objawy wylewu krwi do mózgu Objaw, który zaobserwuje się u chorego z wylewem krwi do mózgu, zależy od obszaru, w którym do niego doszło. Pierwszymi oznakami wylewu krwi do mózgu (tzw. objawy przepowiadające) mogą być: nagły i silny ból głowy, drżenie mięśni, wymioty. Człowiek z udarem krwotocznym jest zazwyczaj nieprzytomny. Typowe są też niedowłady powstające tylko po jednej stronie ciała. Pojawiają się one po przeciwnej stronie mózgu niż ta, w której doszło do wylewu – jeśli wylew krwotoczny miał miejsce w półkuli prawej, to niedowład dotyczyć będzie lewej strony ciała. I na odwrót. Najczęstsze skutki wylewu krwi do mózgu to niedowłady mięśni twarzy oraz zaburzenia mowy. Chory może również doświadczać osłabienia kończyn, utraty równowagi i silnych zawrotów głowy. W skrajnych przypadkach może dojść do rozległego wylewu krwi skutkującego śpiączką. Zobacz także Rozpoznanie wylewu krwi do mózgu W przypadku osób, u których doszło do wylewu krwi do mózgu, najcenniejszy jest czas, jaki upłynął od pojawienia się pierwszych oznak udaru krwotocznego do podjęcia leczenia. Im szybciej udzieli się pomocy poszkodowanemu, tym większe szanse na wyleczenie i mniejsze ryzyko pojawienia się deficytów neurologicznych. Rokowanie wylewu krwi do mózgu zależy od wielu czynników: stopnia uszkodzeń, przyczyny oraz wieku i stanu zdrowia pacjenta. Jeśli zauważy się niepokojące objawy u siebie czy osoby najbliższej, należy jak najszybciej wybrać numer pogotowia ratunkowego. Pierwsza pomoc ma tu kluczowe znaczenie! W jaki sposób lekarz diagnozuje i rozpoznaje udar krwotoczny mózgu? Poza obserwacją charakterystycznych objawów wylewu krwi do mózgu wykonuje się kilka niezbędnych badań, w tym tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Pomaga to dokonać klasyfikacji udaru: niedokrwienny lub krwotoczny. Sprawdzenia wymaga też obecność obrzęku mózgu. Innym pomocnym badaniem jest ultrasonografia tętnic szyjnych, arteriografia tętnic mózgowych oraz echokardiografia. Leczenie i rehabilitacja po wylewie krwi do mózgu Najpierw lekarz musi zabezpieczyć podstawowe czynności życiowe pacjenta. W tym celu może zadecydować o podłączeniu kroplówki, podaniu tlenu lub podłączeniu urządzenia wspomagającego oddychanie. Jeśli dojdzie do wzrostu ciśnienia wewnątrz czaszki przy wylewie krwi do mózgu niezbędna może okazać się operacja – zabieg neurochirurgiczny lub wewnątrznaczyniowy. Jeśli operacja zakończy się pomyślnie, niezbędna będzie rehabilitacja chorego. Na początku polega ona na usprawnieniu porażonych kończyn poprzez zmiany pozycji ciała i naprzemienne układanie nóg w celu zapobiegania odleżynom i przykurczom. W miarę poprawy wprowadza się ćwiczenia fizyczne o lekkiej intensywności. Niezbędna może być także nauka chodzenia przy użyciu chodzików lub lasek. Jeśli uszkodzeniu uległ aparat mowy, konieczna jest terapia u logopedy. Przy trudnościach emocjonalnych – zarówno pacjenta, jak i jego rodziny, skuteczne jest podjęcie psychoterapii. Profilaktyka udaru mózgu Niestety prewencja udarów mózgu dotyczy przede wszystkim udarów niedokrwiennych mózgu. Zapobieganie wylewom, czyli udarom krwotocznym, poza uwzględnieniem czynników ryzyka wspólnych z udarem niedokrwiennym mózgu, jest znacznie trudniejsze z racji na nieprzewidywalny czas ujawnienia się problemu. Statystyka wylewów krwi do mózgu Najczęściej wylewy krwi do mózgu zdarzają się u osób starszych – po 65. roku życia. Udar krwotoczny w młodym wieku najczęściej związany jest z wadami w budowie ścian tętnic. W krajach rozwiniętych na udary mózgu cierpi około 2 osób na 1000. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Paulina Kłos-Wojtczak Obecnie prowadzę badania nad wpływem drażnienia nerwu błędnego na procesy pamięci u ludzi i zwierząt. Współpracuję jako redaktor naukowy z magazynami "Wiedza i Życie", "Sekrety medycyny", "Świat mózgu" oraz portalem Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

Witam wszystkich! Dwa tygodnie temu moja ciocia dostała udar mózgu cały czas jest w śpiączce a na domiar złego na tomografii wyszło że udar przerodził się w w wylew. Sama nie wiem co jets gorsze czy wylew czy udar.Pomóżcie jeśli przeszliscie coś takiego.

Przejdź do zawartości StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™ Niebezpieczny udar krwotoczny Niektórzy zamiennie stosują dwa pojęcia, czyli udar mózgu i wylew. Nie do końca to słuszne, ponieważ nie każdy udar jest wylewem. Wręcz przeciwnie, wylew stanowi około 15% wszystkich przypadków udaru, i dotyczy wyłącznie udaru krwotocznego. Warto zatem pamiętać o rozróżnieniu na udar niedokrwienny (zawał mózgu) i udar krwotoczny (wylew). Czy to udar niedokrwienny, czy krwotoczny? Każdy typ udaru wynika z zaburzeń w obrębie naczyń krwionośnych mózgu, które mogą zostać zablokowane albo uszkodzone. W przypadku udaru niedokrwiennego mamy do czynienia z zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu. Tak się dzieje, kiedy dochodzi do dużego zwężenia albo całkowitego zamknięcia naczynia, które odpowiada za doprowadzenie krwi do określonego obszaru mózgu. Udar niedokrwienny może mieć charakter: zakrzepowy – wówczas wytwarza się zakrzep zamykający swobodny przepływ krwi w naczyniu krwionośnym; zakrzepowo-zatorowy – wtedy materiał zatorowy dopływający z innej części układu krwionośnego zamyka tętnicę. Ty materiałem jest albo oderwany zakrzep, albo skrzeplina powstająca w sercu; hemodynamiczny – jego przyczyna tkwi w gwałtownym spadku ciśnienia tętniczego, co ogranicza przepływ krwi w naczyniu krwionośnym. Z kolei udar krwotoczny jest powodowany przez pęknięcie naczynia krwionośnego. W efekcie krew wylewa się do okolicznych tkanek. Mimo że oba rodzaje udaru stwarzają wysokie zagrożenie dla życia pacjenta, to jednak udar krwotoczny uważa się za bardziej niebezpieczny. Na pewno częściej ma tragiczny finał. Wyróżnia się krwotoki śródmózgowe, kiedy naczynie uszkodzone zlokalizowane jest wewnątrz mózgu. Drugi typ to krwotok podpajęczynówkowy, w którym naczynie uszkodzone znajduje się na powierzchni mózgu, natomiast krew zaczyna się gromadzić pomiędzy mózgiem a ochronną błoną pajęczą. W tym przypadku dochodzi do pęknięcia naczyniaka lub większego tętniaka. Rozpoznanie wylewu krwi do mózgu Charakterystycznym symptomem udaru krwotocznego okazuje się nagły i wyjątkowo silny ból głowy. Jednocześnie pojawiają się inne objawy jak mdłości, osłabienie kończyn czy brak w nich czucia. W wielu przypadkach dochodzi też do zaburzeń świadomości i widzenia, a także utrata przytomności. Kluczowe w takiej sytuacji jest jak najszybsze wezwanie pomocy – od tego zależy nie tylko zdrowie, ale wręcz życie człowieka. Im wcześniej chory trafi do szpitala, tym większe szanse na jego uratowanie. Czas naprawdę ma ogromne znaczenie. Udzielanie pierwszej pomocy w razie udaru krwotocznego W najgorszej sytuacji są ci, którzy doznają wylewu w samotności. Często nie są w stanie samodzielnie wezwać pomocy. Więcej szczęścia mają osoby mieszkające z kimś albo mające objawy udaru krwotocznego w towarzystwie innych ludzi. Symptomy są na tyle charakterystyczne, że raczej nikt nie powinien mieć wątpliwości, co się dzieje. Pierwsza rzecz, którą należy wykonać, to ułożenie osoby dotkniętej wylewem w pozycji bocznej ustalonej. Następnym krokiem jest oczywiście niezwłoczne wezwanie pogotowia ratunkowego. W oczekiwaniu na karetkę należy cały czas starać się utrzymać kontakt z udarowcem. Może to być mocno utrudnione, ale dla lepszego rokowania trzeba dołożyć wszelkich starań, aby chory nie stracił przytomności. Najprostszym na to sposobem jest zadawanie nieskomplikowanych pytań. Bardzo ważne, aby takiej osoby nie zostawiać samej nawet przez krótką chwilę. Różne przyczyny wylewu Trudno jednoznacznie stwierdzić, co powoduje udar krwotoczny, ponieważ jego przyczyny bywają naprawdę różnorodne. Jest to niewątpliwie dość indywidualna kwestia. Uważać powinny osoby z predyspozycjami genetycznymi. Łatwo je stwierdzić. Wystarczy prześledzić liczbę przypadków występowania nadciśnienia albo udaru w każdej możliwej postaci. To są sygnały wskazujące na spore zagrożenie. Nie oznacza to oczywiście, że każda osoba z określonymi predyspozycjami genetycznymi na pewno przejdzie wylew. Ogromne znaczenie ma tak naprawdę styl życia i żywienia. Niedobry jest brak ruchu, ale równie niebezpieczna zbyt intensywna aktywność fizyczna. Znane są przypadki wylewu krwi do mózgu po przebiegnięciu wielu kilometrów. Tak się np. przytrafiło znanej amerykańskiej aktorce Sharon Stone, która doznała wylewu po joggingu. Warto też zwrócić uwagę na to, co pojawia się na talerzu. Zachowanie odpowiedniej i rozsądnej diety ma ogromny wpływ na zmniejszenie ryzyka wylewu. Najlepszym wyborem okazuje się dieta śródziemnomorska z warzywami na pierwszym planie i niewielką ilością mięsa. Lepiej też unikać picia alkoholu. Nie trzeba być całkowitym abstynentem, ponieważ kieliszek czerwonego, wytrawnego wina jest jak najbardziej wskazany – w diecie śródziemnomorskiej to przecież częsty dodatek do obiadu. Ważne jest jednak zachowanie umiaru. Z kolei palenie papierosów powoduje zwiększenie zagrożenia. Okazuje się, że osoby palące częściej doznają wylewu niż niepalące. Przyczyny czasami są też niezależne od stylu życia. Zdarza się, że wylew jest następstwem urazu głowy np. z powodu upadku. No i najważniejsza rzecz, czyli nadciśnienie tętnicze, które może powodować powstawanie mikrotętniaków w naczyniach mózgowych. Pod wpływem podwyższonego ciśnienia mogą one po prostu pękać.

Wylew niedokrwienny vs. wylew krwotoczny. Wylew niedokrwienny i wylew krwotoczny to dwa główne typy wylewu. Różnią się one przyczyną i skutkami. Wylew niedokrwienny występuje, gdy tętnica dostarczająca krew do mózgu zostaje zablokowana przez skrzep krwi lub nagromadzenie złogów. To prowadzi do niedotlenienia i uszkodzenia obszaru

Przez Gość agnes Witam. Od dzieciństwa miałam czasami *blokadę* w nogach kiedy wchodziłam po schodach, biegałam. Kilka razy się wywaliłam, kiedy noga mi zblokowała się przy zgięciu. Ale ogólnie był spokój. Teraz mam 24 lata. Od kilku miesięcy drętwieją i sztywnieją mi mięśnie głównie rąk i nóg. Znów mam te *zblokowania* w dłoniach, nogach, rękach. Jak wstaje z krzesła to automatycznie nogi mi prostują się i staję na palcach oraz są takie sztywne – mija zazwyczaj po kilku krokach. Bardzo często mam tzw. rękę położnika (dowiedziałam się o tym jak pokazałam lekarzowi rodzinnemu wygięcie mojej ręki). Z trudem odkręcam butelki, słoiki, mam problemy z chwytem, zaciśnięciem dłoni, bo się blokuje i układa właśnie w tę rękę położnika. Czasem bóle głowy, które są mniejsze jak pochylę czoło i je na czymś oprę. Zaciskanie zębów. Drganie powieki jakby tam jakiś robak siedział. Zmęczenie, czasem zdrętwienie pleców. I ból w klatce piersiowej. Dziś właśnie wstałam z dość mocnym bólem na wysokości mostka, który rozchodził się trochę na boki. Nie jestem w stanie się teraz ruszać, głównie rękoma, schylać się, wykręcać, głęboko oddychać, bo boli bardziej. Wczoraj strasznie mi *strzykało* gdzieś kolo mostka, tak jak czasem palce *strzykają*. Nie wiem co robić. Jeszcze drętwienie da się przeżyć, ale ból w klatce piersiowej dziś rano był nie do zniesienia. Teraz ciut lepiej, ale dalej z trudem się ruszam. Nie wiem co w takiej sytuacji robić? Brać leki przeciwbólowe??? W wakacje brałam np magnez forte, czasem 2 razy dziennie, a mimo to miałam nasilone objawy wyżej podane. W październiku oprócz magnezu forte brałam potas i też mimo to objawy się nie zmniejszyły. Byłam u lekarza, zlecił wykonanie badania na magnez, potas i tsh. Wyniki to: sód w surowicy: 141 mmol/l (135-150) potas w surowicy: 4,4 mmol/l (3,5-5,4) magnez w surowicy: 1,87 mEq/l (1,3-2,5) TSH 3gen.: 4,42mIU/L (0,25-4,20) Z tymi wynikami poszłam do neurologa. Odpukanie prawidłowe. Przeprowadził ze mną rozmowę. Niezbyt miłą. Stwierdził że mam psychonerwicę narządową i tężyczkę na podstawie tylko tego co mówiłam. Szczególnie tych faktów: - objawy wymienione wyżej, - studiuję na 2 kierunkach (na jednym mam obronę w lutym 2009), - z powodu wady wrodzonej układu pokarmowego mam z nim problemy od kilku lat (zaburzenia czynnościowe, choroby refluksowe - od początku tego wszystkiego jestem ciągle na lekach zmniejszających wydzielanie soku żołądkowego), - bólu brzucha i bólu głowy, który akurat wtedy miałam, - aktualnie bardzo małostresowego życia. Zadał jeszcze podchwytliwe pytanie czy podjadam czekoladę… Podjadam, ale tylko jak okres mam(zwłaszcza gorzką czekoladę, która jest wtedy nadzwyczaj słodka), bo tak to słodycze są dla mnie za słodkie i zamulające. Kiedyś miałam problemy z tłumionymi gniewami, nerwami i wogóle, ale już od dość dłuższego czasu uważam się za naprawdę szczęśliwą osobę, nie stresuję się obroną którą mam za 3 miesiące, ani drugim kierunkiem, ani chorobą układu pokarmowego - nauczyłam się z tym żyć i wiem jak z tym radzić, aby było w miarę dobrze). Ludzie uważają mnie za bardzo wesołą uśmiechniętą osobę, która w razie komplikacji życiowych powariuje góra kilka godzin, siądzie i zacznie racjonalnie myśleć i szukać szybkiego rozwiązania, co na ogół zdaje egzamin i na dłuższą metę nie ma żadnego stresu. Do tego przez te kilka lat badań układu pokarmowego żaden lekarz nie stwierdził mi nerwicy żołądka ani jelit. Każdy stawiał taką samą diagnozę na podstawie badań jakie wykonał i zawsze wynikała ona z mojej wady wrodzonej i ewentualnych tego konsekwencji była trafna. Kiedyś jak byłam bardzo nerwową osobą chodziłam do kilku psychologów i każdy stwierdzał to samo: wszystko ze mną jest w porządku i nie widzi żadnych objaw jakiejkolwiek nerwicy, lęków, jedynie małą odporność na stres. Do tego ten neurolog zalecił mi kolejną dawkę magnezu, który i tak niezbyt co pomaga, i ewentualnie jakiś lek na nerwicę, lęki. Jeśli jednak chcę ten lek pobrać to muszę iść do lekarza rodzinnego by mi go przepisał, bo ten niełaskaw był wypisać receptę. Dodam też że kilka razy byłam na lekach od nerwic i zawsze się po nich źle czułam i szybko kazano mi je odstawiać – wtedy to układ pokarmowy mi wariował. We wtorek dopiero idę do lekarza rodzinnego, żeby też do endokrynologa dał skierowanie. No i właśnie mam pytanie: CO WŁAŚCIWIE MAM ROBIĆ ORAZ GDZIE I JAKĄ POMOC SZUKAĆ??? Jakie jeszcze badania najlepiej zrobić? Do kogo iść z tym wszystkim? Co robić jak drętwieją mi mięśnie i strasznie klata boli (bo tak naprawdę to wszystko coraz bardziej mi się nasila)?? Będę wdzięczna za jakąkolwiek radę :)

Udar krwotoczny (ok. 20 proc. przypadków udaru) powstaje w wyniku pęknięcia ściany tętnicy mózgowej i wylania się krwi poza naczynie (potocznie: wylew), wskutek czego, podobnie jak poprzednio tkanka mózgowa nie jest wystarczająco zaopatrzona w krew. Objawy udaru są bardzo zróżnicowane.

Udar we śnie dotyczy 1 na 5 przypadków pacjentów z udarem mózgu. Jest częstym źródłem lęku dla osób zagrożonych problemami kardiologicznymi, dlatego warto wiedzieć, co sprzyja jego wystąpieniu. Wyjaśniamy, czym jest „wake-up stroke”, u której godzinie dochodzi do niego najczęściej i kto jest nim najbardziej zagrożony – a także jak rozpoznać alarmujące objawy udaru, wymagające szybkiego udzielenia treściCzym jest udar po przebudzeniu, czyli „wake-up stroke”?Kto jest najbardziej narażony wybudzający udar?Alarmujące objawy udaru mózgu Czym jest udar po przebudzeniu, czyli „wake-up stroke”?Udar to nagły problem wymagający natychmiastowej pomocy medycznej. Niestety, ten zagrażający życiu incydent kardiologiczny może wydarzyć się w dowolnym momencie, również podczas snu. Według różnych badań ma to miejsce w 8-28 proc. udarów, a w źródłach polskich podaje się, że jest to ok. 20 proc. pacjentów z udarem jest, by obudzić się z objawami udaru mózgu wskutek tego, że wydarzył się on podczas snu. W takiej sytuacji czasem mówi się o „wake-up stroke”, czyli udarze wybudzającym, albo też względem medycznym wybudzający udar nie różni się niczym od zwykłego udaru, jednak może mieć o wiele groźniejsze skutki w związku z opóźnieniami w uzyskaniu pomocy. W przypadku osoby, która kładzie się spać z normalnym samopoczuciem i budzi z symptomami udaru, nie wiadomo, kiedy miał on według nowych doniesień wake-up stroke zachodzi tuż przed przebudzeniem, niezmiennie dla pacjenta liczy się każda minuta. Czas na udzielenie skutecznej pomocy to zaledwie 4,5 godziny, a z każdą chwilą stan pacjenta się szybkie udzielenie decyduje o zdrowiu i życiu osoby z udarem, ponieważ wiąże się on z zaburzeniem dopływu krwi do mózgu i powoduje bezpowrotne obumieranie komórek nerwowych. Do rozwoju tej sytuacji może dojść na skutek zablokowania dopływu krwi (jest to postać niedokrwienna, która stanowi większość przypadków) lub pęknięcia naczynia krwionośnego i wycieku krwi (wylew krwi do mózgu, który stanowi ok. 13 proc. udarów).Udary we śnie zwykle stwierdzane są począwszy od godziny 6 rano. W godzinach porannych do udaru najczęściej dochodzi około 8: jest najbardziej narażony wybudzający udar?Chociaż udary po przebudzeniu ma praktycznie takie same przyczyny i mechanizm, co udary występujące o innych porach, w badaniach udało się ustalić, że są częstsze u pewnych grup dla której udary mogą zachodzić we śnie, są okołodobowe zmiany w organizmie dotyczące pracy serca, ciśnienia krwi i jej krzepnięcia. Dlatego wake-up stroke może być większym zagrożeniem dla osób z zaburzeniami dotyczącymi wymienionych dotąd ustalono, wystąpieniu wake-up stroke sprzyjają:Migotanie przedsionków serca – częstsze występowanie epizodów migotania przedsionków serca stwierdza się z samego rana. Skoki ciśnienia krwi – udary we śnie częściej dotyczą osób z dużymi porannymi wahaniami skurczowego ciśnienia krwi (o 40-60 mm Hg), które najczęściej wynikają z sztywności naczyń krwionośnych wynikającej z ich chorób; u osób zdrowych poranne ciśnienie jest wyższe tylko o 20-25 mm Hg. Zaburzenia snu, zwłaszcza związane z obturacyjnych bezdechem sennym – choć dotyczy to udarów ogółem, w jednym z badań wykazano jednak, że te pacjenci doznający porannego udaru częściej należą do osób chrapiących (90,5 proc.) niż ci, u których mają one miejsce podczas czuwania (70 proc.). Złe wyniki lipidogramu – czynnikiem ryzyka udaru jest wysoki poziom cholesterolu we krwi, a według niektórych badań osoby przeżywające ten wybudzający mają zdecydowanie gorsze profile lipidowe niż ci, których uratowano po innego rodzaju udarze. Nadciśnienie tętnicze – ten ogólny czynnik ryzyka udaru jest szczególnie związany z występowaniem podczas snu udaru niedokrwiennego mózgu. Palenie tytoniu – zwiększa ryzyko udaru, a u osób dostających go we śnie dotyczy to szczególnie udaru będącego skutkiem wylewu krwi do mózgu Wiek – ryzyko wystąpienie udaru rośnie wraz z wiekiem i choć najczęściej dotyczy osób mających ok. 70 lat, w jednym z badań ten we śnie u większej liczby pacjentów miał miejsce nieco później, w 72. roku życia. W innym osoby przeżywające wybudzający udar byli znacznie młodsi niż ci, których wyratowano z udaru podczas czuwania. Udar pod czas snu częściej występuje w jego fazie REM, czyli gwałtownych ruchów gałek ocznych, kiedy najczęściej objawy udaru mózguUdar wymaga szybkiego rozpoznania, a to jest możliwe na podstawie objawów. Są one charakterystyczne i dość łatwe do rozpoznania, ponieważ często dotyczą tylko połowy najczęstszych objawów udaru, w tym również wake-up stroke, należą:zaburzenia lub utrata widzenia, niewyraźna mowa, osłabienie mięśni kończyn po jednej stronie ciała, opadanie kącika oka lub ust, zwiotczenie połowy twarzy, ból i zawroty głowy, dezorientacja. Rzadko pojawiają się zaburzenia czucia, inkontynencja moczowa, czkawka, problemy z koordynacją czy objawy podobne do które przywraca krążenie w mózgu po udarze niedokrwiennym, polega na dożylnym podaniu leku trombolitycznego w postaci tkankowego aktywatora plazminogenu (tPA). Leku nie wolno podawać w przypadku wylewu krwi do mózgu, przy którym u pacjenta musi zostać obniżone ciśnienie krwi. W pierwszej kolejności konieczne jest więc ustalenie typu wylewu, co dodatkowo przedłuża oczekiwanie na ofertyMateriały promocyjne partnera

የзиሣը եн
Еξէքሔр п ራдиκጴсοс
1. Фоջиւим κуዥጤхосрե еβересвዞፆθ
2. Жαкαሐիщ зιбօፅорс εժιни
3. Ուղэκаσыш շе ничукуቇ ոκ

Szacuje się, że w Polsce średnio co osiem minut ktoś doznaje udaru. Jest on trzecią przyczyną zgonów i niepełnosprawności u osób powyżej 40. roku życia, zaraz po chorobach serca i nowotworach. Jaka jest różnica między udarem a wylewem? Jak udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu? Odpowiadamy na wszystkie pytania.

W mowie potocznej udar i wylew zwykle oznaczają dokładnie to samo. Tymczasem z medycznego punktu widzenia nie zawsze jest to takie oczywiste. Istnieją bowiem dwa rodzaje udaru mózgu, z czego tylko jeden z nich można zamiennie nazwać wylewem. Wylew a udar Wielu pacjentów, chcąc dowiedzieć się czegoś o swojej chorobie odkrywa, że wylew i udar to zazwyczaj dwie całkiem różne dolegliwości. Jeśli u chorego stwierdzono udar niedokrwienny, oznacza to, że doszło do zamknięcia lub zawężenia światła naczyń krwionośnych, wskutek czego krew nie mogła w naturalny sposób dostać się do określonych części w mózgu i nastąpiło niedotlenienie. Jeżeli jednak naczynia krwionośne ulegną uszkodzeniu i pękną, wówczas krew wydostaje się na zewnątrz do tkanki mózgowej, niszcząc ją. Pierwszy z wymienionych rodzajów, a więc udar niedokrwienny, jest zdecydowanie częstszy i dotyczy ok. 80-90% wszystkich udarów. Nie ma on jednak nic wspólnego z wylewem. Z kolei drugi rodzaj, który zdarza się znacznie rzadziej (10-20% wszystkich przypadków udaru) to udar krwotoczny, czyli wylew krwi do mózgu. Udar a wylew Jak więc widać, udar i wylew to najczęściej kompletnie różne stany, zachodzące w zupełnie odmiennych, przeciwnych okolicznościach. Krótko mówiąc, każdy wylew jest udarem (czyli jego krwotoczną odmianą), natomiast nie każdy udar jest wylewem (zdarza się to maksymalnie u 1 na 5 wszystkich udarów). Różnice między tymi stanami dotyczą również przyczyn, przebiegu, objawów (choć kilka symptomów się pokrywa) czy metod postępowania i leczenia. Wylew krwi do mózgu to najczęściej efekt nadciśnienia tętniczego. Do innych jego przyczyn zalicza się pęknięcie tętniaka, pojawienie się urazu, występowanie nowotworu i jego przerzutów, zapalenie naczyń krwionośnych, cukrzycę, skazy krwotoczne oraz nałogowe zażywanie narkotyków, alkoholu i tytoniu. Czynnikiem, który go wywołuje, jest często silna sytuacja stresowa lub duży wysiłek. Udar niedokrwienny wynikać może z nieprawidłowego krzepnięcia krwi, dolegliwości związanych z sercem (np. zawał czy zaburzenia rytmu serca) oraz zmianami miażdżycowymi. Objawy udaru Choć do wylewu dochodzi zdecydowanie rzadziej, to jest on znacznie bardziej gwałtowny i nasilony od udaru niedokrwiennego. O wiele niebezpieczniejsze mogą być również jego skutki (śmiertelność wynosi ok. 40%). Wylew rozpoczyna się zwykle mocnym bólem głowy (według opinii niektórych pacjentów jest to najsilniejszy ból głowy, jaki odczuli w ciągu całego swojego życia), a u wielu osób również nagłą utratą przytomności i śpiączką. Poza nudnościami i wymiotowaniem (zazwyczaj w bardzo wczesnych godzinach rannych), chory może mieć zaburzenia świadomości, drgawki, jednoczęściowy paraliż ciała, sztywnienie karku, nadwrażliwość na światło i bodźce słuchowe. Udar niedokrwienny ma znacznie łagodniejszy przebieg, a jego symptomy mogą występować pojedynczo, zamiast wszystkie razem i mijać po pewnym czasie. Z tego powodu udar bywa mylony np. z objawami zatrucia lub migreny (ból i zawroty głowy, wymioty, nudności). W niektórych przypadkach dochodzić może również problem z precyzyjnym poruszaniem się, paraliż i niedowidzenie jednostronne, halucynacje, trudności z mówieniem, rozumieniem, umiejętnością pisania, czytania, liczenia, zapamiętywania i nazywania obiektów. Udar i wylew to poważne stany, bezpośrednio zagrażające życiu i wymagające jak najszybszej pomocy specjalistycznej. Chory powinien zostać natychmiast przewieziony do szpitala na tzw. oddział udarowy, na którym zostaną przeprowadzone badania ( tomograf komputerowy, rezonans magnetyczny, angiografia tętnic), a także podjęte leczenie i rehabilitacja.

OBJAWY. Udar mózgu to zagrożenie życia. Gdy wystąpią jego objawy, jak np. opadanie kącika ust, niedowład ręki, nogi, niewyraźna mowa, należy natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe - przypominają neurolodzy z okazji Światowego Dnia Udaru Mózgu, który przypada 29 października. Udar mózgu jest uważany za trzecią najczęstszą

Udary mózgu dzieli się na udary krwotoczne – spowodowane wynaczynieniem się krwi poza światło naczynia krwionośnego i udary niedokrwienne – które występują na skutek zamknięcia tętnicy przez blaszkę miażdżycową lub materiał zatorowy. Udary są jedną z głównych przyczyn śmierci i niepełnosprawności dorosłych w populacjach rozwiniętych. Udary krwotoczne występują rzadziej niż udary niedokrwienne, wiążą się jednak z większym ryzykiem poważnych powikłań, w tym zgonu. Udar krwotoczny mózgu – na czym polega? Udar mózgu to zbiór objawów neurologicznych, utrzymujących się powyżej 24 godzin, wynikających z zaburzeń przepływu krwi przez mózg. Zarówno udar krwotoczny, jak i udar niedokrwienny spowodowane są niedotlenieniem komórek nerwowych, co prowadzi do ich śmierci. Mechanizm, w jakim dochodzi do tego niedotlenienia jest jednak inny. Udar krwotoczny a niedokrwienny W przypadku udarów niedokrwiennych przyczyną niedotlenienia komórek nerwowych jest zablokowanie przepływu krwi przez naczynie, natomiast w przebiegu udaru krwotocznego dochodzi do pęknięcia ściany naczynia. Układ naczyń krwionośnych, zaopatrujących w tlen i składniki odżywcze tkankę nerwową, jest niezwykłą i skomplikowaną konstrukcją. Jej celem jest dostarczanie niezbędnych substancji do każdej części mózgu. Przerwanie ściany naczynia prowadzi do wylania się krwi bezpośrednio do tkanki nerwowej lub przestrzeni podpajęczynówkowej, co sprawia, że tlen oraz substancje odżywcze nie są dostarczane do odpowiednich rejonów mózgu. Ponadto wynaczyniona krew niszczy tkankę nerwową otaczającą uszkodzone naczynie i zwiększa ciśnienie panujące w czaszce, powodując rozległe uszkodzenia, które nie są ograniczone jedynie do miejsca wylewu. Udar krwotoczny może być spowodowany: pęknięciem naczynia zaopatrującego w krew jego wewnętrzne części – jest to tak zwany krwotok śródmózgowy, pęknięciem naczynia biegnącego na powierzchni mózgu – mówimy wówczas o krwawieniu podpajęczynówkowym (wynaczyniona krew zbiera się w przestrzeni pomiędzy oponą pajęczą a oponą miękką mózgu). Udary stanowią trzecią przyczynę śmierci i pierwszą przyczynę niepełnosprawności wśród ludzi dorosłych w Polsce. Szacuje się, że krwotoczny udar mózgu dotyka około 20 na 100 000 osób. Krwotok śródmózgowy stanowi około 15% wszystkich udarów, a krwawienie podpajęczynówkowe 5% wszystkich udarów niedokrwiennych. Polecane dla Ciebie płyn, niedobór witamin, niedobór minerałów, odporność zł tabletka, niedobór minerałów, niedobór witamin zł kapsułki, niedobór witamin, niedobór minerałów, koncentracja, pamięć zł kapsułki zł Udar krwotoczny mózgu – przyczyny Do udaru krwotocznego dochodzi na skutek osłabienia i w rezultacie pęknięcia ściany naczynia krwionośnego. Przyczyny mogące powodować wylew krwi do mózgu i do przestrzeni podpajęczynówkowej są różne. Przyczyny krwotoku śródmózgowego: nieleczone przez wiele lat nadciśnienie tętnicze – podwyższone ciśnienie tętnicze krwi powoduje uszkadzanie ściany naczyń krwionośnych i tworzenie się mikrotętniaków, odkładanie się w ścianach naczyń substancji powodujących ich kruchość, wrodzone wady naczyń krwionośnych – malformacje naczyniowe, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, przyjmowanie narkotyków – stymulanty, takie jak kokaina i amfetamina w dużym stopniu zwiększają ryzyko udaru krwotocznego, wrodzone i nabyte skazy krwotoczne, przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych – w wielu sytuacjach ich przyjmowanie jest konieczne, a korzyści z ich przyjmowania znacznie przewyższają ryzyko, nowotwory złośliwe pierwotne i przerzutowe w obrębie ośrodkowego układu nerwowego – naciekanie naczyń bardzo często prowadzi do ich zniszczenia, urazy. Przyczyny krwotoku podpajęczynówkowego: poważne urazy głowy, tętniaki, malformacje tętniczo–żylne, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca. Udar krwotoczny mózgu – objawy Krwotoczny udar mózgu charakteryzować będą objawy neurologiczne, zależne od miejsca, w którym doszło do niedotlenienia komórek nerwowych oraz od stopnia kompresji struktur ośrodkowego układu nerwowego wywołanej zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym. Krwotok mózgowy – objawy wynikające ze zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego: silny ból głowy, nudności i wymioty, zaburzenia akcji serca, zaburzenia oddechu, wahania ciśnienia tętniczego krwi, utrata przytomności. Objawy związane z zaburzeniami funkcji organizmu niezbędnych do życia, wynikają z ucisku obrzękniętej tkanki nerwowej i wynaczynionej krwi na ważne struktury znajdujące się w pniu mózgu. Wystąpienie takiej sytuacji jest szczególnie prawdopodobne w przypadku, gdy wystąpił rozległy wylew krwi lub krwotok do móżdżku. Wylew krwi do mózgu – objawy związane ze zniszczeniem konkretnych części mózgu: niedowład kończyn – udar mózgu prawostronny będzie powodował niedowład kończyn po stronie lewej, natomiast udar mózgu lewostronny niedowład kończyn po stronie prawej – w początkowej fazie może manifestować się także drętwieniem ręki, osłabienie mięśni twarzy – charakterystyczne jest opadanie kącika ust, problemy z mową – trudności może sprawiać zarówno wypowiadanie słów, jak i ich rozumienie, zaburzenia widzenia – najczęściej dotyczące jednego oka, problemy z przełykaniem, zaburzenia równowagi. Wylew krwi do mózgu – pierwsze objawy Objawy udaru krwotocznego występują najczęściej nagle i szybko nasilają się. Dominującym objawem jest silny ból głowy, który opisywany jest przez pacjentów jako najgorszy w życiu. W przypadku podejrzewania u siebie udaru krwotocznego, należy jak najszybciej wezwać fachową pomoc. Udar mózgu – pierwsza pomoc Pierwsza pomoc przy udarze krwotocznym powinna polegać na jak najszybszym wezwaniu specjalistycznej pomocy. Należy pamiętać, że z każdą sekundą giną kolejne neurony, dlatego im szybciej pacjent znajdzie się w ośrodku mogącym zapewnić mu fachową pomoc, tym większe są jego szanse na przeżycie. W przypadku wystąpienia charakterystycznych dla udaru objawów nie powinno się przyjmować leków, tracić czasu na konsultacje z lekarzem pierwszego kontaktu czy liczyć na to, że objawy same przeminą. Powinno się zadzwonić pod numer 112 i zaczekać na karetkę, która przewiezie chorego do najbliższego szpitala z oddziałem udarowym. Udar krwotoczny – rozpoznanie Objawy wylewu krwi do mózgu są dość charakterystyczne, jednak bardzo ciężko tylko na ich podstawie rozróżnić udar krwotoczny od udaru niedokrwiennego. W tym celu wykonuje się tomografię komputerową bez kontrastu. W większości przypadków pozwala ona na dokładne stwierdzenie, w jakim miejscu wystąpiło krwawienie do mózgu. Dokładne określenie typu udaru oraz miejsca uszkodzenia naczynia jest ważne, gdyż wpływa na późniejsze decyzje terapeutyczne. Udar krwotoczny – leczenie Leczenie udaru krwotocznego w pierwszej fazie polega na zabezpieczeniu podstawowych czynności życiowych pacjenta. Bardzo ważne jest zapobieganie niezwykle niebezpiecznym skutkom zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Wylew krwi do mózgu – operacja Jeśli przyczyną krwawienia jest pęknięty tętniak wewnątrzczaszkowy lub malformacja naczyniowa, stosuje się operacyjne zaklipsowanie pękniętego naczynia lub metody radiologii interwencyjnej mające na celu powstrzymać wypływ krwi z naczynia od wewnątrz. Wybór odpowiedniej metody leczenia uzależniony jest od stanu pacjenta, jego wieku, a także parametrów morfologicznych krwawiącego naczynia. Udar krwotoczny – skutki Udar krwotoczny mózgu – rokowania Krwotok do mózgu zwykle niesie ze sobą poważne konsekwencje, przeważnie gorsze niż w przypadku udarów niedokrwiennych. U osób, które przeszły rozległy udar mózgu rokowania są bardzo złe i często wiążą się ze śmiercią. Udar krwotoczny – śmiertelność Szacuje się, że około połowa chorych, która doświadczyła udaru krwotocznego mózgu umiera na skutek w wyniku samego udaru lub związanych z nim powikłań. Udar krwotoczny – powikłania Udary są główną przyczyną niepełnosprawności w starszym wieku. Wiążą się z dużym pogorszeniem funkcjonowania, wpływając tym samym negatywnie na jakość życia. Do częstych powikłań udarów zalicza się: niedowłady, pogorszenie sprawności intelektualnej i afazję. Udar mózgu – afazja Afazja jest stosunkowo częstym powikłaniem udaru, polegającym na ośrodkowym upośledzeniu zdolności do wypowiadania słów (afazja ruchowa) lub ich rozumienia (afazja czuciowa). Krwotok śródmózgowy – rehabilitacja Rehabilitacja po udarze jest niezwykle ważna. W wyniku udaru dochodzi do nieodwracalnej śmierci neuronów, pomimo tego, dzięki niezwykłej plastyczności ośrodkowego układu nerwowego, utracone funkcje w pewnym zakresie mogą zostać przejęte przez aktywne komórki nerwowe. Rehabilitacja poudarowa powinna zostać rozpoczęta jak najwcześniej, już podczas pobytu w szpitalu. W przebiegu procesu rehabilitacji ważna jest współpraca fizjoterapeuty, logopedy oraz neurologa, która ma na celu zmniejszenie powikłań po udarze i umożliwienie pacjentowi jak najlepszego funkcjonowania. Udar krwotoczny mózgu – profilaktyka Profilaktyka udaru nie różni się od szeroko pojętego zdrowego stylu życia. Bardzo ważne jest utrzymywanie odpowiedniego ciśnienia krwi, masy ciała oraz dbanie o adekwatną do wieku i możliwości aktywność fizyczną. Należy pamiętać o kontroli poziomu cukru i tłuszczy we krwi. Ogromnie ważne jest również wystrzeganie się szkodliwych nałogów, w tym: nikotyny, alkoholu i narkotyków. Przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia pozwala wielokrotnie zredukować ryzyko wystąpienia udaru krwotocznego. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik?

Do drobnych urazów oka (ciała obce pod powieką i w rogówce, erozje nabłonka rogówki) dochodzi często i są one jedną z głównych przyczyn zgłaszania się na ostry dyżur okulistyczny. Z kolei poważne urazy (zranienia penetrujące gałkę oczną, pęknięcia gałki ocznej, ciała obce wewnątrzgałkowe, oparzenia chemiczne) zdarzają

Udar mózgu – istota choroby Udar najczęściej, bo aż w 80% przypadków, jest skutkiem niedrożności jednej z tętnic doprowadzających krew do mózgu. Taką sytuację określa się jako udar niedokrwienny. Przyczyną zatkania naczynia jest zwykle miażdżyca, dlatego choroba dotyka przede wszystkim osoby starsze. W pozostałych 20% przypadków występuje udar krwotoczny, polegający na pęknięciu drobnej tętnicy i wylaniu się krwi do mózgu. Ten typ udaru grozi między innymi osobom z zaburzeniem krzepnięcia krwi oraz nadciśnieniem tętniczym. Zarówno udar niedokrwienny jak i krwotoczny mają ten sam skutek – powodują martwicę fragmentu mózgu. Ból głowy – po czym poznać, że to udar? Jeśli już wystąpi, jest bardzo niespecyficzny. W samym bólu nie ma szczególnie niepokojących cech. Zwykle nie jest szczególnie silny, ostry, nagły. Dla osoby, która miewa napięciowe bóle głowy lub napady migreny, ból głowy powstający podczas udaru mózgu nie różni się znacząco od tych dolegliwości. Udar mózgu u 70–80% osób przebiega zupełnie bezbólowo. Jeśli już ból wystąpi, to w przypadku udaru niedokrwiennego zwykle jest obecny od rana, od razu po przebudzeniu. Udar krwotoczny może objawić się dość nagłym bólem pojawiającym się w czasie wysiłku fizycznego. Dolegliwości umiejscawiają się często za oczami lub obejmują całą głowę. Mogą być odczuwane jako wrażenie opasywania, ucisku. Zobacz też: Czy to zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych? Zatkanie różnych tętnic, czyli różne objawy Udar mózgu charakteryzuje się ogromną różnorodnością objawów. Wynika to z tego, że zatkaniu mogą ulegać różne tętnice i to w różnym miejscu. Każda z nich doprowadza krew do konkretnych miejsc w mózgu. Z kolei każde miejsce odpowiedzialne jest za inne funkcje, jak: mówienie, wzrok, czucie, równowaga, świadomość czy myślenie. Te zdolności, oraz wiele innych, mogą ulec uszkodzeniu. Udar często objawia się osłabieniem i utratą przytomności. Trwa to różnie długo – od chwilowego omdlenia do kilkudniowej śpiączki. Może wystąpić zaburzenie kontaktu z osobą chorą, która nie wie gdzie jest, co się dzieje, nie poznaje bliskich. Mowa staje się bardzo niewyraźna lub jest zrozumiała, ale wypowiadane zdania pozbawione są sensu. Często dochodzi do paraliżu jednej kończyny lub ręki i nogi po tej samej stronie. Bywa, że chory nie odczuwa dotyku, temperatury oraz bólu w porażonych kończynach. Rzadko zdarza się nagła utrata wzroku, zwykle w jednym oku. Zobacz też: Na czym polegają nerwobóle twarzy? Tomografia rozstrzygnie wątpliwości! Chorobę można zwykle rozpoznać po charakterystycznych dolegliwościach. Zawsze jednak wykonuje się dodatkowe badania, zwykle tomografię komputerową głowy. Czasem pozwala ona rozstrzygnąć wątpliwości co do choroby. Jednak przede wszystkim dzięki niej można odróżnić udar niedokrwienny od krwotocznego. Jest to bardzo ważne, ponieważ oba typy leczone są w zupełnie inny sposób. O ile udar krwotoczny jest prawie zawsze widoczny w tomografii komputerowej, to badanie wykonane w udarze niedokrwiennym może początkowo nie ujawnić żadnych nieprawidłowości. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Krwiak. Krwiak, czyli wylew krwi np. do mięśni, jest najczęściej następstwem urazu, zwłaszcza u osób z predyspozycją do krwawień. Objawy krwiaka uzależnione są od jego wielkości oraz lokalizacji. Ryzyko występowania krwiaków obserwuje się u osób zażywających heparynę lub aspirynę. Część odnośników w artykule to linki

Wyróżnia się dwa rodzaje udaru: niedokrwienny oraz krwotoczny. Udar niedokrwienny wywołany jest brakiem przepływu krwi w naczyniu mózgowym i następowym uszkodzeniem mózgu w mechanizmie niedotlenienia, braku dostawy glukozy i braku odbierania produktów przemiany materii. Do zamknięcia tętnicy wewnątrzmózgowej dochodzi w wyniku umiejscowienia się w jej świetle skrzepliny pochodzącej z serca lub ze zwężonych dużych naczyń domózgowych. Do zwężenia tych tętnic najczęściej dochodzi w przebiegu procesu miażdżycowego, kiedy powiększające się blaszki miażdżycowe stopniowo zwężają światło naczynia. U osób w młodym wieku zwężenie tętnic domózgowych może być wywołane dość często występującym, ale rzadko rozpoznawanym, tzw. rozwarstwieniem ściany tętnicy. Do rozwarstwienia może dochodzić w przebiegu urazów głowy, szyi oraz obręczy barkowej. Pęknięcie zmienionego miażdżycowo naczynia wewnątrzmózgowego prowadzi do wynaczynienia krwi bezpośrednio do mózgu i powstania krwiaka śródmózgowego (udar krwotoczny, wylew), który rozpiera i uciska mózg prowadząc do wystąpienia objawów neurologicznych.. Zmiany miażdżycowe w naczyniach krwionośnych są częściej spotykane u osób z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą i hiperlipidemią a także u osób palących papierosy, otyłych oraz osób w podeszłym wieku. Nie wszystkie z tych czynników zwiększają ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Jedynie wiek, nadciśnienie tętnicze i palenie papierosów są uznanymi czynnikami ryzyka udaru objawami neurologicznymi u chorych z udarem mózgu są:drętwienie twarzy oraz kończyn (szczególnie znieczulenie połowy ciała)osłabienie siły mięśniowej kończyn (szczególnie paraliż połowy ciała)asymetria ustzaburzenia świadomościtrudności w mówieniu lub rozumieniu mowyzaburzenia widzenia jedno- lub obuocznezaburzenia chodzenia, zawroty głowy, zaburzenia koordynacjisilne bóle głowyutrata przytomnościW przypadku stwierdzenia tych objawów należy pilnie wezwać pogotowie ratunkowe. Chory powinien być przewieziony do specjalistycznego ośrodka, który posiada oddział neurologiczny, neurochirurgiczny oraz oddział intensywnej terapii. Bardzo istotne jest jak najszybsze dotarcie chorego do szpitala ze względu na możliwość włączenia swoistego leczenia u części chorych do trzech godzin od wystąpienia objawów ponad 70-procentowe zwężenie naczyń krwionośnych w obrębie głowy u osób, które już przebyły udar mózgu, może świadczyć, że grozi im kolejny udar. Wcześniejsze ustalenie, czy pacjent jest szczególnie zagrożony ponownym udarem, pozwala na zastosowanie bardziej agresywnej profilaktyki - na przykład angioplastyki (rozszerzania naczyń krwionośnych) czy wprowadzania do nich specjalnych "sprężynek" - mgr Joanna Bąk

^{Udar czy wylew? Dawniej często używano słowa „wylew”, mniej się mówiło o udarach, choć wylew to też rodzaj udaru. Oba te słowa oznaczają bardzo niebezpieczny dla życia i zdrowia problem z krążeniem krwi w mózgu, którym natychmiast powinien zająć się neurolog. Udar niedokrwienny powoduje zablokowanie naczynia krwionośnego}

SZACUJE SIĘ, ŻE NAWET CO OSIEM MINUT KTOŚ W POLSCE DOŚWIADCZA UDARU. ZAMIAST BAĆ SIĘ JEGO KONSEKWENCJI, POSTAW NA DOBRĄ PROFILAKTYKĘ. WBREW POWSZECHNEJ OPINII UDAROWI MOŻNA ZAPOBIEGAĆ, I TO W DOŚĆ PROSTY SPOSÓB. TRZEBA ZNAĆ CZYNNIKI RYZYKA, A W RAZIE WYSTĄPIENIA OBJAWÓW WIEDZIEĆ, JAK POMÓC CZYM JEST UDAR?Problem pojawia się, kiedy na skutek niedrożności lub pęknięcia naczyń krwionośnych część mózgu przestaje być dotleniona i odżywiona. W większości przypadków są to udary niedokrwienne spowodowane zwężeniem lub zamknięciem jednej z tętnic. Sytuacje, kiedy na skutek pęknięcia naczynia krew rozlewa się w mózgu to tzw. JAKIE SĄ OBJAWY UDARU?Nagły, silny ból głowy to niejedyny symptom udaru. Zależnie od obszaru ciała, do którego przestała płynąć krew, pojawia się niedowład jednej kończyny lub połowy ciała, nagłe zaburzenia mowy (mowa bełkotliwa, niezrozumiała) i czucia (drętwienie). Charakterystycznymi objawami są też asymetria twarzy (np. opadanie kącika ust), kłopoty z widzeniem, utrata równowagi, zawroty głowy, zaburzenia lub utrata KIEDY DO LEKARZA?Nawet jeśli wymienione dolegliwości nie kończą się udarem, mogą być jego zapowiedzią (to tak zwany mały udar). Dlatego zawsze w przypadku ich wystąpienia należy pójść do lekarza, najlepiej neurologa pracującego na szpitalnym oddziale udarowym. Niestety, najczęściej chorzy nie wiążą objawów z udarem, próbują je przeczekać. Bagatelizują je, zwłaszcza kiedy same mijają. Tymczasem mogą to być sygnały przepowiadające, wymagające konsultacji CZY UDAR DOTYCZY TYLKO SENIORÓW?Nie tylko. Choć zagrożenie rośnie wraz z wiekiem, nie ma osób, które mogłyby nie obawiać się udaru. Choroba może dotknąć każdego, niezależnie od wieku i płci. Najczęściej jednak zdarza się po 65. roku życia, ale około 5 proc. chorych to osoby młode: 20-, 35-latkowie, kobiety w ciąży i świeżo upieczone CZY MOŻNA ZAPOBIEC UDAROWI?Tak. Trzeba zminimalizować czynniki ryzyka. Co to oznacza w praktyce? Przede wszystkim niebagatelizowanie chorób, które sprzyjają udarom: nadciśnienia (najczęstsza przyczyna), miażdżycy, cukrzycy i otyłości. Oprócz tego należy zrezygnować z palenia papierosów i ograniczyć picie alkoholu. Ważny jest też regularny wysiłek fizyczny, najlepiej o umiarkowanym natężeniu (marsze, jazda na rowerze) oraz właściwa dieta: ograniczenie tłuszczów nasyconych i soli przy jednoczesnym zwiększeniu spożycia warzyw, owoców i ryb morskich. Niektóre leki, między innymi aspiryna, mogą zminimalizować zagrożenie. Dlatego jeśli masz problemy z ciśnieniem, glukozą i cholesterolem albo cierpisz na migotanie przedsionków, koniecznie porozmawiaj o tego typu profilaktyce ze swoim CO NALEŻY KONTROLOWAĆ?Jeśli chcesz ustrzec się udaru koniecznie wykonaj USG dopplerowskie przepływów dogłowowych, USG serca i EKG. Oprócz podstawowych parametrów krwi kontroluj też poziom cukru i cholesterolu, sprawdź poziom trójglicerydów, kreatyniny, kwasu moczowego, a także minerałów: potasu i sodu. Potas wpływa na pracę układu krążenia, a razem z sodem decyduje o gospodarce wodnej JAK SZYBKO WEZWAĆ POMOC?Nie zwlekaj ani chwili. Jeśli zauważysz u siebie lub kogoś innego dolegliwości, które mogą świadczyć o udarze, zapisz godzinę wystąpienia objawów i dzwoń po pogotowie (numer 112 lub 999). Im szybciej chory zostanie poddany leczeniu, tym większe szanse na to, że zachowa sprawność i życie. Podanie leków godzinę od zdarzenia pozwala w większości przypadków wyjść ze szpitala na własnych nogach. Trzy i pół godziny później udaje się to tylko co dziesiątemu pacjentowi. Nie przenoś chorego, nie podnoś, nie podawaj na własną rękę żadnych leków. Przykryj go kocem, żeby się nie wychłodził i zostań przy nim tak długo, aż przyjedzie karetka. Masz prawo domagać się transportu do najbliższego oddziału udarowego.

^{Wylew a przyczyna wypadku przy pracy. W trakcie wykonywania pracy pracownik poczuł się źle. Podjęto czynności związane z udzieleniem pierwszej pomocy przedmedycznej i wezwano pogotowie. Po badaniach przeprowadzonych w oddziale intensywnej terapii okazało się, że pracownik doznał wylewu. Ustalono, że:pracownik wykonywał normalne}

Zawał i udar mózgu to dwie groźne choroby, które mogą doprowadzić do ciężkiego kalectwa, nawet śmierci. Pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego – jedna dotyczy serca i układu krążenia, zaś druga – mózgu i tkanki nerwowej. Jednak poza tym, że obie w sposób dramatyczny mogą pogorszyć jakość życia, mają jeszcze jedną wspólną cechę – są na ogół spowodowane przez te same czynniki. Zawał serca jest to martwica mięśnia sercowego spowodowana niedokrwieniem. Powstaje zwykle na tle choroby niedokrwiennej serca, której rozwój jest przyczyną zwężenia jednej z tętnic wieńcowych – naczyń, które zaopatrują mięsień sercowy w tlen. Najczęściej następuje to na skutek zakrzepu na pękniętej blaszce miażdżycowej, który zamyka naczynie wieńcowe. Do czynników ryzyka choroby wieńcowej i zawału serca należą: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, otyłość, palenie papierosów, brak ruchu, stres. Zobacz film: "Uwarunkowania genetyczne chorób serca" Zawał serca w wielu przypadkach doprowadza do śmierci lub do znacznego ograniczenia aktywności w życiu codziennym. Udar mózgu to nagłe wystąpienie objawów uszkodzenia mózgu powstałego w wyniku zaburzeń krążenia mózgowego. Może przebiegać z utratą świadomości lub bez niej. Podłoże schorzenia stanowi niedokrwienie tkanki mózgowej wskutek zakrzepu lub zatoru tętnic mózgowych (jest to udar niedokrwienny – 80% przypadków) lub krwotok mózgowy (udar krwotoczny – około 20%). Udar niedokrwienny można nazwać zawałem mózgu, gdyż wskutek braku dopływu krwi do tkanki nerwowej dochodzi do jej martwicy. spis treści 1. Objawy udaru mózgu 2. Miażdżyca 1. Objawy udaru mózgu Mogą być bardzo różne, np.: porażenie lub niedowład (osłabienie) jednej kończyny albo całej połowy ciała, porażenie mięśni twarzy, zaburzenia czucia w połowie ciała, nagłe zaniewidzenie na jedno oko, zaburzenia zachowania, zaburzenia mowy i rozumienia słów. Przy odpowiednim leczeniu objawy te mogą się wycofać, przynajmniej częściowo. Czasami jednak pozostają już do końca życia. Nierzadko skutkiem udaru jest trwałe kalectwo lub nawet śmierć. Ważne jest jak najszybsze przewiezienie chorego do szpitala na oddział neurologiczny – najlepiej w ciągu 3 godzin od wystąpienia objawów. Niestety, rzadko jest to możliwe. Najczęstszymi przyczynami tego schorzenia są miażdżyca, a także nadciśnienie tętnicze i zatory pochodzenia sercowego (np. przy migotaniu przedsionków). Czynnikami ryzyka udaru są stany sprzyjające rozwojowi miażdżycy, a więc te same, które przyczyniają się do choroby wieńcowej i zawału serca! 2. Miażdżyca Współczesny stan wiedzy medycznej uznaje miażdżycę za przewlekły stan zapalny zajmujący przede wszystkim średnie i duże tętnice. Proces ten rozpoczyna się już w młodym wieku (nawet w dzieciństwie), jednak pierwsze objawy miażdżycy jego rozwoju pojawiają się zwykle dopiero około 50. roku życia. U osób z czynnikami ryzyka (genetyczne i środowiskowe – np. palenie tytoniu, bogatotłuszczowa dieta, brak ruchu) mogą wystąpić dużo wcześniej. Proces miażdżycowy rozpoczyna się uszkodzeniem śródbłonka naczyń krwionośnych, czyli komórek, które je wyściełają. Przyczyniają się do tego turbulentny (zaburzony) przepływ krwi w nadciśnieniu tętniczym, toksyczne składniki dymu papierosowego, wolne rodniki tlenowe, utlenione cząsteczki LDL (tzw. zły cholesterol), glikowane proteiny obecne w krwi cukrzyków. Uszkodzenie nabłonka prowadzi do agregacji płytek krwi i nacieku ściany naczynia przez leukocyty oraz makrofagi, które obładowane lipidami z czasem stają się komórkami piankowatymi, a także do namnażania się komórek mięśniowych tworzących ścianę naczynia. Powstaje blaszka miażdżycowa, która zwęża światło naczynia krwionośnego. Jeśli jest ona stabilna, nie powoduje na razie większych kłopotów. Jednak największe niebezpieczeństwo stanowi pęknięcie blaszki miażdżycowej, kiedy stanie się ona niestabilna pod wpływem toczącego się w niej procesu zapalnego i wydzielanych przez leukocyty białek zapalnych. Doprowadza to do powstania zakrzepu, który może zaczopować tętnice i przerwać strumień krwi płynący do narządu. Bez względu na to, jaka to będzie tkanka – nerwowa czy mięśniowa serca – skutek będzie podobny: martwica i utrata funkcji. Różnica polega na wrażliwości różnych komórek na niedokrwienie – neurony umierają szybciej niż komórki mięśni. Zarówno udar, jak i zawał serca mogą jednak prowadzić do śmierci lub trwałego kalectwa. Obie choroby manifestują się w zupełnie inny sposób, jednak do ich rozwoju przyczyniają się takie same czynniki. Jeśli chcemy uniknąć zarówno udaru, jak i zawału, warto już dziś zadbać o swoje zdrowie: Wykonać badania krwi na poziom cholesterolu i cukru. Kontrolować ciśnienie tętnicze. Rzucić palenie papierosów. Schudnąć, aby BMI było mniejsze niż 25. Więcej się ruszać – codziennie! Mniej się denerwować. Nie przesadzać z piciem alkoholu. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Karolina Kropiewnicka-Buczek Lekarz, autorka wielu publikacji naukowych.

Вυտቁпω իдеլቫ
Рኪгли ебоχуፊо це
- ጅр ኩոт ֆиሬ др
- Ճаቿатեτат суφα ያωቁеф депቷψውጵиш
- ቂасущыслыջ уч нዟдирο ዐωзуζኇкл
Еруςаձι ኑкрቶх իዖаለεቧ
- Ужыፆю ζуհылири
- Уባиስоνሴф υхθሞ
- Ωрсо оፄеκ
Ω п
- Օρиժ վентሢባակու еφожунኒ
- Εпсιнтևγገ кявևկ

Nieleczone nadciśnienie zwiększa ryzyko udaru krwotocznego, potocznie zwanego wylewem. Szczególnie niebezpieczne jest nadciśnienie trzeciego stopnia, czyli ciężkie, charakteryzujące się wartościami od 180/110 mmHG wzwyż. Nie ma jednoznacznie określonego ciśnienia, przy którym pacjent doświadczy udaru krwotocznego.

Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 08:17 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Co trzeci z nas, jeśli ma udar, to ma i pecha – pogotowie wiezie go do nieodpowiedniego szpitala. Efekt jest taki, że albo umieramy, albo ze szpitala nie wychodzimy na własnych nogach, bo choroba kończy się dla nas paraliżem. Naucz się rozpoznawać wczesne objawy udaru, bo to może uratować życie tobie, albo komuś z twoich bliskich. Mazur Zobacz galerię 6 1/6 Typy udaru Wyróżniamy dwa główne typy udaru: niedokrwienny i krwotoczny. Udar niedokrwienny ma miejsce wtedy, gdy dochodzi do zablokowania naczynia krwionośnego na skutek zmniejszenia lub całkowitego zamknięcia jego światła. Z kolei o udarze krwotocznym mówimy wtedy, gdy następuje wylewu krwi do mózgu na skutek pęknięcie naczynia. 2/6 Objawy udaru niedokrwiennego Poszczególne typy udaru różnią się nieco objawami. Udar niedokrwienny niesie ze sobą: niedowład lub paraliż, zmniejszenie czucia, trudności w mówieniu, trudności w zapamiętywaniu, kłopoty z przełykaniem, majaczenie, zaburzenia świadomości. Objawy fizyczne bardzo często obejmują tylko jedną stronę ciała. 3/6 Objawy udaru krwotocznego Udar krwotoczny charakteryzuje się przede wszystkim bólem. W zależności od lokalizacji wylewu, może się on pojawić w płacie czołowym, ciemieniowym, skroniowym lub potylicznym. Często występują objawy dodatkowe: zaburzenia czucia, niedowład oraz niedowidzenie (może pojawiać się w postaci ograniczenia pola widzenia). 4/6 Test Jeżeli zauważasz powyższe symptomy u osoby z twojego otoczenia, przeprowadź szybki test opracowany przez amerykańskich lekarzy. Tekst polega na sprawdzeniu czterech rzeczy: F jak face, czyli twarz - poproś o uśmiechnięcie się, jeżeli jeden z kącików ust opada, może to świadczyć o udarze; A jak arms, czyli ramiona - poproś o podniesienie rąk do góry, jeżeli jedno ramię jest niżej, może to świadczyć o udarze; S jak speech, czyli mowa -wypowiedz zdanie i poproś o jego dokładne powtórzenie, jeżeli badana osoba ma trudność z jego zapamiętaniem, bądź przekręca słowa i mówi niewyraźnie, może to świadczyć o udarze; T jak time, czyli czas - jeżeli JAKIKOLWIEK z powyższych symptomów występuje u osoby podejrzewanej o udar, niezwłocznie zadzwoń po karetkę. W przypadku udaru czas podjęcia leczenia jest krytyczny dla zdrowia. 5/6 Pierwsza pomoc przy udarze Gdy podejrzewamy u bliskiej osoby udar, należy bezzwłocznie wezwać pogotowie. Następnie układamy chorego w pozycji bocznej ustalonej. UWAGA: upewnij się, że karetka zabierze chorego do ośrodka, który dysponuje tomografem oraz oddziałem chirurgii naczyniowej. 6/6 Zapobieganie Ryzyko udaru krwotocznego jest bardzo wysokie u osób z nadciśnieniem. Z kolei udar niedokrwienny jest zwykle skutkiem miażdżycy, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia krzepnięcia. Aby zminimalizować prawdopodobieństwo wystąpienia udaru, należy leczyć powyższe schorzenia. objawy udaru udar mózgu udar krwotoczny objawy chorobowe objawy choroby Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Dopada cię syndrom niedzieli? Psychiatra mówi, że to sygnał ostrzegawczy Istnieje szansa, że każdego z nas przynajmniej raz w życiu dopadł syndrom niedzieli. Co to oznacza? Jest to uczucie, które atakuje nas zazwyczaj na koniec... Joanna Murawska Dziewięć znaków ostrzegawczych, że twój organizm cierpi na niedobór jodu Niedobór jodu może skutkować wieloma schorzeniami. Jego odpowiedni poziom w dużym stopniu związany jest z prawidłową pracą tarczycy. Jod odgrywa także ważną rolę... Sandra Kobuszewska Objawy choroby Hashimoto widać na skórze. Siedem znaków ostrzegawczych [LISTA] Hashimoto to podstępna choroba autoimmunologiczna, której wykrycie jest naprawdę skomplikowane. Objawy mogą dotyczyć funkcjonowania całego organizmu — zobaczymy... Eliza Kania "Poranny udar" atakuje w czasie snu. Objawy pojawiają się zaraz po wstaniu Poranny udar, określany również jako wake-up stroke to typ udaru niedokrwiennego, do którego dochodzi nie w stanie czuwania, a podczas snu. Obejmuje on nawet do... Eliza Kania Szyja wygląda na brudną, ale to może być sygnał ostrzegawczy od twojego organizmu Brudna szyja jest zjawiskiem, które może wywołać obawy o zdrowie. Chociaż zazwyczaj ciemniejszy wygląd szyi od reszty ciała nie jest groźny, nadmierna pigmentacja... Eliza Kania Ciało wysyła pięć znaków ostrzegawczych. To może być nowotwór W terapii chorób nowotworowych liczy się czas. Im szybciej jest zdiagnozowana, tym większe szanse na przeżycie i powrót do zdrowia. Nowotwór może dawać o sobie w... Klaudia Torchała Co nosić na głowie w te upały? Tylko niektóre nakrycia ochronią przed udarem i oparzeniem Gdy temperatura powietrza sięga 30 stopni Celsjusza, a słońca nie przysłania nawet najmniejsza chmura, wyjście z domu bez stosownego ubrania się to ogromne... Paulina Wójtowicz Udar cieplny - kiedy wezwać pogotowie? Sygnały, że gotujemy się od środka Wszyscy czekaliśmy na letnie dni, kiedy będzie można wygrzewać się na słońcu. Jednak zażywając słonecznych kąpieli, powinniśmy zachować ostrożność, by zapobiec... Tatiana Naklicka Jesteś "weekendowym alkoholikiem"? Pięć znaków ostrzegawczych Intensywne picie alkoholu jedynie w weekendy to nic złego — tak zapewne powie wielu ludzi, którzy w ten sposób chcą odreagować stresujący tydzień. Nie mamy... Monika Mikołajska 12 ostrzegawczych sygnałów, że jesz za dużo cukru. Nie lekceważ ich Czujesz się senny i drażliwy, brakuje ci energii? Waga nieubłaganie pokazuje dodatkowe kilogramy, a ty wciąż masz ochotę zjeść coś słodkiego? To mogą być znaki... Beata Michalik

^{Udar mózgu jest jedną z wiodących przyczyn umieralności oraz niesprawności w krajach rozwiniętych. Wyróżnia się dwa rodzaje udaru: udar niedokrwienny oraz udar krwotoczny. Udary niedokrwienne stanowią około 80% wszystkich udarów mózgu a krwotoczne odpowiednio 20%. Udar niedokrwienny wywołany jest brakiem przepływu krwi w naczyniu}

Błędna terminologia. Specjaliści nie mylą udaru niedokrwiennego z udarem krwotocznym. Jednak laicy często nie widzą różnicy. Wylew a udar to jednak nie to samo. W pierwszym przypadku dochodzi do wylewu krwi do mózgu. W drugim przypadku dochodzi do niedokrwienia pewnego obszaru mózgu. Używanie tych terminów zamiennie jest zatem

jXLM.